تصور کنید قرار است برای یک عده سخنرانی یا در یک جلسه مهم کاری شرکت کنید و می‌خواهید جوری در جلسه خودتان را نشان بدهید که مقبول همه مدیران شوید. در این صورت فقط حرفی که می‌زنید، یا لباسی که می‌پوشید، اهمیت ندارد، بلکه زبان بدنتان به‌شدت می‌تواند روی قضاوت دیگران نسبت به شما و شخصیتتان اثر بگذارد. چطور این قضاوت را تحت تأثیر قرار دهید و اجزای مختلف زبان بدنتان را با هم هماهنگ کنید؟ این توصیه‌ها را جدی بگیرید.
– قبل از سخن گفتن روی اهدافتان تمرکز کنید: این موضوع سبب بالا رفتن انگیزه شما می‌شود. همچنین کلمات و درنتیجه ژست‌هایتان طبیعی‌تر جلوه می‌کند.
– پیام‌های شما اول باید توسط خودتان پذیرفته شوند: زمانی که حرف‌های خود را باور داشته باشید، زبان بدنتان مانند یک سمفونی، ضرباهنگ تأثیرگذاری پیدا می‌کند.
– برای قانع کردن دیگران بزرگنمایی نکنید: پافشاری بیشتر روی یک موضوع و بزرگنمایی آن، بر زبان بدن شما تأثیر منفی می‌گذارد.
– تنفس خود را کنترل و قبل از حرف زدن، استرس را از بدنتان دور کنید: در شرایطی که استرس عضلات بدن شما را منقبض کرده، طبیعی نگه داشتن زبان بدن کاملاً غیرممکن است. پس آرام نفس بکشید تا بدنتان هم آرام شود. دستان و پاهایتان را هم به‌آرامی تکان دهید تا عضلاتتان از حالت استرس خارج شوند.
– اگر شانه‌های شما منقبض باشند، کل زبان بدنتان غیرعادی و خمیده به نظر می‌رسد: شانه‌هایتان را عقب و جلو کنید و کمی گردنتان را بکشید تا بدنتان از حالت قفل‌شدگی خارج شود.
– اگر زبان بدن شما در حالت طبیعی ترکیب مناسبی نداشته باشد، هماهنگ کردن علایم مختلف آن، به‌ویژه در اولین قدم‌ها، کمی سخت خواهد بود. اما تمرین روزانه تأثیر بسزایی در این زمینه خواهد داشت.
– خود را در حال حرف زدن و ژست گرفتن تصور کنید: تصویرسازی ذهنی ابزار بسیار قدرتمندی است که استفاده مناسب از آن می‌تواند به اندازه یک تمرین واقعی مفید باشد.
– از دیگران الگوبرداری نکنید: اگرچه بخشی از فرایند یادگیری ما شامل رفتارهایی است که از دیگران تقلید می‌کنیم، اما گاهی اوقات ممکن است این رفتار تقلیدی که به آن «رفتار جذب‌شده» میگوییم، مانند جعل کردن امضای شخص دیگری باشد. شاید این رفتارها موجب جذابیت بیشتر آن فرد شود، اما ممکن است روی شما تأثیر متفاوتی داشته باشد.
– موقع صحبت کردن – چه در موقعیت‌های اجتماعی و چه در جلسات کاری
– از خودتان فیلم بگیرید: تفاوت‌ها را شناسایی کنید، آیا شبیه دکتر جکیل و مستر هاید هستید؟ آیا رفتارتان حالت نمایشی پیدا کرده است؟ اگر پاسختان مثبت است، بیشتر روی علایم طبیعی زبان بدنتان کار کنید و حرکات نمایشی را از این مجموعه حذف کنید.
– از تکنیک صورت بی‌احساس اجتناب کنید: ساکت، بی‌حرکت و جدی نشستن باعث نمی‌شود که دیگران فکر کنند شما فرد بی‌ریایی هستید، بلکه بیشتر این ذهنیت برایشان به وجود می‌آید که در حال مخفی کردن چیزی هستید. یادتان باشد حرکات کوچک ولی واقعی، تأثیر بیشتری روی دیگران دارد تا اینکه بخواهید مثل مجسمه یک جا بنشینید.
– مراقب علایم غیرکلامی فاش کننده باشید: این مسئله ماهیت اصلی زبان بدن ناهماهنگ است. یعنی زمانی که کلمات شما موضوعی را بیان می‌کند، ولی علایم کوچک بدنی‌تان سیگنال‌های متفاوتی را ارسال می‌کند. زمانی که تحت فشار قرار می‌گیریم، یا به ما استرس وارد می‌شود، به صورت ناخودآگاه شروع به لمس کردن بدنمان یا وررفتن با چیزی می‌کنیم. بسیار مهم است که این رفتارهای کوچک را بشناسیم. آیا شما با انگشتر یا موهایتان بازی می‌کنید؟ آیا بیش از حد عینک خود را روی بینی صاف می‌کنید؟ این دسته حرکات کوچک بازی را از دست شما خارج می‌کنند.
این مطلب اولین بار در ماهنامه سرآمد به قلم حسن صادقی منتشر شده است.
