چای سبز و چای سیاه هر دو برگهای یک بوته گیاه بنام Camellia Sinesis هستند. تفاوت این دو چای در نحوه فرآوری آنها است. هر دو چای دارای آنتی اکسیدانت هستند و هر دو کافیین دارند. تفاوت نحوه فرآوری چای سبز و چای سیاه: برگهای چای اگر به سادگی بخار داده شده و بلافاصله خشک شوند، رنگ سبز خود را حفظ کرده و چای سبز نامیده می‌شوند. در این روش فرآوری برگ چای کمترین دوره فرآوری را طی می‌کند و تقریباً تمام مواد طبیعی موجود در برگ چای حفظ می‌شود. اگر برگهای چای با روش تخمیر و خشک کردن عمل آوری شوند رنگ چای به سیاه تغییر می‌کند. تفاوت این دو روش آن است که در روش تهیه چای سیاه اکسیداسیون انجام می‌شود و در نتیجه ماده [ EpiGallactoCatechin Gallate[EGCG که آنتی اکسیدانت موثری است از بین می‌رود. در روش عمل آوری چای سبز اکسیداسیون صورت نمی‌گیرد و در نتیجه EGCG در چای سبز باقی می‌ماند. چای سیاه و چای سبز هر دو برای سلامتی مفیدند. چای سبز دارای آنتی اکسیدانت است چای سیاه نیز دارای آنتی اکسیدانت است اگرچه کمی کمتر از چای سبز. چای سیاه دارای کافیین است [حدود ۱/۴ قهوه هم حجم آن] و چای سبز هم دارای کافیین است هر چند کمی کمتر از چای سیاه. چای سیاه کمی اسیدی‌تر از چای سبز است. در حقیقت چای سبز و چای سیاه هر دو برای بدن مفید بوده و تفاوت زیادی با هم ندارند. برخی آزمایش‌ها حاکی از آن است که چای سبز و چای سیاه هر دو متابولیسم بدن را تقویت می‌کنند، به کاهش وزن کمک می‌کنند، از رشد تومورها جلوگیری می‌کنند، استخوان‌ها را محافظت می‌کنند، پوست را بهبود می‌بخشند و در مقابل پارکینسون ایجاد مقاومت می‌کنند. نوشیدن دو فنجان چای در روز بی فایده نیست. چه سیاه و چه سبز.
این نوشته اولین بار در ماهنامه شکوفه به قلم دکتر محسن ودادی منتشر شده است.
