جایی که سطح‌نشینِ این پروژه‌ی ۸۵۰ میلیون دلاری فرود خواهد آمد بسیار به دقت برگزیده شده- بخشی بیضی‌شکل از هامونه‌ی الیسیوم، یک دشت آتشفشانی بزرگ که با اندکی فاصله در شمال جایگاه خودروی کنجکاوی قرار دارد.
هامونهٔ الیسیوم (Elysium Planitia)، پس از کوه تارسیس دومین منطقهٔ بزرگ آتشفشانی در کرهٔ بهرام (مریخ) است. آتشفشان‌های این هامونه از شمال به جنوب عبارتند از گنبدوار هکاته، کوه الیسیوم و گنبدوار آلبور. عکسی که فضاپیمای مارس اکسپرس در سال ۲۰۰۵ از هامونهٔ الیسیوم گرفت نشانگر آنست که سطح آن ممکن است با یخاب پوشیده با خاکستر پوشیده شده‌باشد. حجم این یخ را ۸۰۰ در ۹۰۰ کیلومتر با ژرفای ۴۵ متر برآورد می‌کنند (همانند حجم و ژرفای دریای شمال). دانشمندان این یخ‌پهنه را بازمانده‌ای از سیل‌ها و سیلان‌های گدازه‌ها در میان شکاف‌های گوداله سربروس می‌دانند که در حدود ۲ تا ۱۰ میلیون سال پیش رخ داده‌است.
مریخ‌نورد کنجکاوی (به انگلیسی: Curiosity) خودرو مریخ‌نورد است که هم‌اکنون در گودال گیل نزدیکی خط استوا مریخ، در حال کاوش است.
برای گزینش این منطقه دو معیار کلیدی در نظر گرفته شده بود. نخست ایمنی. فرود بر بهرام به دلیل جو تنُک و نازکش همیشه یک چالش بوده، از همین رو گروه دانشمندان اینسایت بخشی از یک پهنه‌ی به نسبت هموار را برگزیدند تا خطرِ به پهلو افتادن این کاوشگرِ سه پایه به هنگام نشستن بر سطح کمتر شود.
معیار دوم بی‌شک معیار علمی است. اینسایت یک کاوشگر ایستگاهی است و همان جا که فرود می‌آید خواهد ماند و جابجا نخواهد شد. بنابراین نقطه‌ی فرود باید ویژگی‌های مورد نیاز برای پژوهش را داشته باشد.
این سطح باید با دستگاه‌ها و ابزارهای اینسایت هم سازگار باشد، به ویژه به این دلیل که این کاوشگر برای اندازه‌گیری دمای زیر سطح سیاره، باید آن را تا ژرفای ۵ متر حفر کند.
از دیگر ویژگی‌هایی که این جایگاه باید داشته باشد، به اندازه‌ی کافی گرم و آفتابگیر بودن آن برای سالم نگهداشتن دستگاه‌های الکترونیکی اینسایت، و دریافت نور کافی توسط آرایه‌های خورشیدی دایره‌ای آن برای تولید انرژی است.
جایگاه فرود اینسایت بر خاک بهرام- بخشی بیضی‌شکل از هامونه‌ی الیسیوم به درازای ۱۳۰ کیلومتر و پهنای ۲۷ کیلومتر
در آغاز ۲۲ نامزد برای جایگاه فرود شناسایی شده بود. از این میان، سه نامزد برگزیده شد و ۱۹ تای دیگر حذف شدند؛ از این سه هم هامونه‌ی الیسیوم برگزیده شد که هموارترین سطح، و همچنین کمترین میزان سنگ و بادهای تند که می‌توانستند کاوشگر را با خطر واژگون شدن روبرو کنند را داشت. جایگاه فرود، یک بیضی از خود این هامونه به درازای ۱۳۰ کیلومتر و پهنای ۲۷ کیلومتر است که کاوشگر در روز دوشنبه در آنجا نشسته است.
ورود کاوشگر به جو سیاره تا نشستن بر خاک آن ۶ دقیقه زمان می‌برد. که همه چیز در این ۶ دقیقه‌ی کلیدی و حیاتی به خوبی پیش رفت و پس از آن کاوشگر کارش را آغاز کرده است. نخستین کار باز کردن و گستردن آرایه‌های خورشیدی‌اش است و پس از آن هم در آوردن دستگاه‌ها و ابزارهایش برای گشودن رازهای درون بهرام.
منبع Space.com، برگرفته از یک ستاره در هفت آسمان
