آیا می‌توانید در ماشین مطالعه کنید؟ اگر می‌توانید، خودتان را خوش‌شناس بدانید. برای یک سوم مردم نگاه کردن به کتاب هنگامی که خودرو یا کشتی یا قطار یا هواپیما در حرکت‌اند دچار دل به همخوردگی می‌شوند. اما در وهله اول چرا ما دچار بیماری سفر می‌شویم؟ خُب، باورکنید یا نه، دانشمندان دقیقا مطمئن نیستند. رایج‌ترین نظریه درباره عدم تطابق سیگنال‌های حسی هست. هنگامی در خودروتان در حرکت هستید، بدن‌تان دو پیام متفاوت دریافت می‌کند. چشمان شما داخل خودرو را می‌بیند، که به نظر نمی‌آید در حرکت باشد. درحالی که، گوش‌‌های‌تان به مغزتان می‌گوید که شما در حال سرعت گرفتن هستید. چی، گوش‌‌ها‌یتان؟ گوش های شما غیر از شنوایی عملکرد مهم دیگری هم دارد.

در بخش درونی گوش یک ساختاری به نام سیستم دهلیزی وجود دارد، که به ما حس تعادل و حرکت را می‌دهد. در داخل آن سه لوله نیم دایره‌ای وجود دارد که هرکدام چرخش را در یکی از ابعاد فضا احساس می‌کنند. همچنین در آنجا دوکیسه از سلول‌های مو وجود دارد که از مایع پر شده‌ است. هنگامی که حرکت می کنید، مایع جابه جا شده و موها را قلقلک می دهد، و به مغز شما می گوید که افقی حرکت می‌کنید یا عمودی. همه این به بدن‌تان می‌گوید در کدام جهت در حال حرکت هستید، با چه شتابی و حتی در چه زاویه‌ای در حرکت هستید. در خودرو، سیستم دهلیزی شما به درستی حرکت شما را احساس می‌کند، اما چشمان شما این را نمی‌بیند، به ویژه هنگامی که به یک کتاب چشم دوختید.

برعکس این هم می‌تواند اتفاق بیفتد. شما در سینما هستید، یک دوربین حرکت جلو وعقب می‌کند. این بار، چشمان شما فکر می‌کند که در حرکت هستید درحالی که گوش می‌داند که آرام نشسته‌اید. اما چرا این اطلاعات متناقض در ما احساس بدی ایجاد می‌کند؟ دانشمندان مطمئن نیستند، اما فکر می‌کنند که یک توضیح تکاملی برای آن هست. حرکت تند وسیله نقلیه و دوربین تنها در دو قرن گذشته بوجود آمدند، یک چشم برهم زدن در مقایسه با زمان تکامل. برای بیشتر تاریخ ما، به این میزان تداخل احساسی وجود نداشته است، به جز درباره سموم. و چون سموم چیز خوبی برای زنده ماندن نیست، بدن ما یک مسیر مستقیم اما ناخوشایندی را تکامل داده تا از آنچه که خورده‌ایم و باعث مشکل شده خلاص شود. این نظریه‌ی نسبتا معقولی‌ست، اما چیزهایی را بدون توضیح باقی می‌گذارد، مثل اینکه چرا زنان بیش از مردان دچار بیماری سفر می‌شوند، یا چرا مسافران بیش از رانندگان دچار تهوع می‌شوند.

نظریه دیگری می گوید که علت بیشتر در مورد شیوه‌ای است که برخی موقعیت‌های ناآشنا حفظ حالت طبیعی بدن را سخت تر می‌کند. مطالعات نشان می دهد که در آب فرو رفتن یا فقط تغییر حالت ایستادن‌تان تا حد زیادی می تواند اثرات بیماری سفر را کاهش دهند. اما ما واقعا نمی دانیم که چه اتفاقی می‌افتد. ما می دانیم که رایج‌ترین درمان برای تهوع در خودرو – نگاه کردن به افق، جویدن آدامس وقرص ضد تهوع هستند، اما هیچ یک از اینها کاملا قابل اعتماد نیستند و نمی تواند شدت بیماری سفر را کاملا کنترل کنند. و گاهی اوقات خطرات آن به مراتب بالاتر از تنها خسته شدن در طول سفر طولانی با خودرو است.

در ناسا، که در آن فضانوردان با سرعت ۲۷٫۵۰۰ کیلومتر بر ساعت به فضا پرتاب می‌شوند، بیماری سفر یک مشکل جدی‌ست. علاوه بر تحقیق برای آخرین فن آوری عصر فضا، ناسا زمان زیادی را هم صرف این می‌کند که چگونه از اینکه فضانوردان تمام جیره غذایشان را بالا بیاورند جلوگیری کند. مانند فهمیدن راز خواب و یا درمان سرماخوردگی ساده، بیماری سفر یکی از مشکلات به ظاهر ساده‌ای‌ست که ، با وجود پیشرفت‌های علمی شگفت انگیز، هنوز بسیار کم در مورد آن می‌دانیم. شاید روزی علت دقیق بیماری سفر را بیابیم، و با آن، راه کاملا موثری برای جلوگیری از بیماری بیابیم، اما آن روز هنوز در دوردست‌ها است.