ممکن است که شنیده باشید که نور یک نوع موج است و رنگ یک شیء که بستگی به طول موج ( فرکانس) نوری که از آن منعکس می‌شود دارد. نور با طول موج بالا بنفش رنگ است و نور با طول موج کوتاه رنگ قرمز، و بین این دو طول موج – فرکانس زرد رنگ، سبز، نارنجی، و تا آخر را نشان می‌دهند. شاید شما این را ایده فیزیکی رنگ بگوید زیرا این می گوید که رنگ یک ویژگی فیزیکی ازخود نور است این بستگی به درک انسان ندارد. در حالی که این ایده اشتباه نیست، ولی تمام داستان هم نیست. برای مثال، شاید قبلا این تصویر را دیده باشید. همانطور که می‌توانید ببینید، جایی که نور سبز و قرمز همپوشانی دارند رنگ زرد است. وقتی راجع به این فکر می‌کنید، خیلی عجیب به نظر می‌رسد.

زیرا نور یک موج است ، و دو طول موج مختلف نمی‌بایستی با یکدیگر تعاملی داشته باشند، آنها تنها می‌بایستی با هم وجود داشته باشند مانند خوانندگان یک گروه با هم هماهنگی داشته باشند. بنابراین، در این منطقه زرد رنگ، دو نوع مختلف موج نور حضور دارند: یکی فرکانس قرمز است، و دیگری یک فرکانس سبز. نور زرد رنگ اصلا حضور ندارد. خُب پس چگونه در این منطقه ایجاد می‌شود، جایی که نور قرمز و سبز رنگ با هم ترکیب می شوند، و ما آن را زرد رنگ می‌بینیم؟ برای درک این موضوع، باید کمی در مورد بیولوژی( چشم و مغز) بدانید، وبه ویژه درباره اینکه چشم چگونه رنگ ها را می بینید. ادراک نور توسط یک لایه ورقه ای کوچک سلولی که شبکیه نامیده می‌شود صورت می‌پذیرد، که در پشت چشم شما قرار دارد. در شبکیه چشم، دو نوع مختلف سلول برای شناسایی نور وجود دارد: سلول های میله ای و مخروطی.

سلول‌های میله‌ای برای دیدن امواج کوتاه بکار گرفته میشوند، و در اینجا فقط یکی از این دو نوع سلول وجود دارد. سلول های مخروطی داستان متفاوتی دارند. سه نوع سلول مخروطی در آنجاست که برای رنگهای قرمز، سبز٬ و آبی تقریبا با هم مرتبط هستند. هنگامی که شما یک رنگ را می‌بینید، هرسلول مخروطی سیگنال مجزای خودش را به مغز شما می فرستد. برای مثال، فرض کنید که نور زرد تابیده شده، که رنگ واقعی زرد است با فرکانس رنگ زرد، که به چشم شما تابیده می‌شود. شما برای سلول مخروطی ویژه برای شناسایی رنگ زرد را ندارید، اما زرد و سبز بسیار به هم نزدیک هستند و همچنین به رنگ قرمز هم نزدیک هستند، بنابراین هر دو سلولهای مخروطی رنگهای قرمز و سبزفعال می‌شوند و هر یک سیگنالی به مغز شما می‌فرستتند تا این را بگویند. البته، راه دیگری وجود دارد تا همزمان سلول های مخروطی قرمز و سبز را فعال کرد: البته، راه دیگری وجود دارد تا همزمان سلول های مخروطی قرمز و سبز را فعال کرد: و این زمانی‌ست که هر دو نور قرمز و سبز در یک با هم حضور داشته باشند.

نکته این است که مغز شما سیگنال یکسانی را دریافت خواهد کرد، صرف نظر از اینکه شما نوری را که می‌بینید فرکانس زرد رنگ داشته باشد و یا نور که می‌بینید ترکیبی از فرکانس‌های رنگ سبز و قرمز باشد. و به همین دلیل است که برای نور، رنگ قرمز با اضافه سبز مساوی نور زرد است. و چرا وقتی که تاریک است شما نمی توانید نور را شناسایی کنید؟ خُب، سلول‌های میله ای در شبکیه چشم شما شرایط کم نوری را پوشش می‌دهند. خُب، سلول‌های میله ای در شبکیه چشم شما شرایط کم نوری را پوشش می‌دهند. واز آنجا که فقط یک نوع سلول میله‌ای در شبکیه وجود دارد، پس تنها یک نوع سیگنال است که می‌تواند به مغز شما وارد شود: روشنی و یا تاریکی ( نور و یا بی‌نوری) داشتن تنها یک نوع آشکارگر و یا شناساینده نور جایی برای دیدن و تشخیص رنگ را نمی دهد. رنگ های فیزیکی بی‌نهایت زیادی وجود دارد، اما به دلیل اینکه ما فقط سه نوع سلول مخروطی داریم، مغز می‌تواند با جمع کردن با دقت فرکانس‌ها با هم ، تنها ترکیبی از سه رنگ را درست کند و ما را فریب دهد تا فکر کنیم همه رنگها را دیده‌ایم: رنگ های قرمز، سبز و آبی. در دنیای واقعی این ویژگی چشم انسان واقعا مفید است.

برای مثال، درساخت تلویزیون. به جای داشتن رنگهای بی‌نهایت زیاد در یک تلویزیون برای همانند سازی دنیای واقعی، تولیدکنندگان تلویزیون باید فقط سه رنگ قرمز، سبز و ابی را در آن قرار دهند، و این واقعا برای آنها خوش شانسی‌ست.