تو ای رنج و پریشانی، دوچندان شو، دو چندان شو! بسوز ای آتش غیبی، بجوش ای دیگ افسونی، خروشان شو، خروشان شو! [گفته‌هایی از نمایشنامه‌ی مکبث، نوشته‌ی ویلیام شکسپیر] شاید بهتر بود مکبث با سحابی سر جادوگر مشورتی می‌کرد!
این ابر گاز و غبار میان‌ستاره‌ای با نام رسمی‌ترِ آی‌سی ۲۱۱۸، حدود ۷۰ سال نوری پهنا دارد و از بازتاب نور ستاره‌ی بتا شکارچی (پای شکارچی) توسط ذرات غبارش روشن شده است. ولی در این تصویر همنهاده، رنگ آبی آن تنها در اثر نور آبی ستاره‌ی پای شکارچی نیست بلکه به خاطر اینست که ذرات غبار، نور آبی را بیش از نور سرخ می‌پراکنند، فرآیندی فیزیکی همسان با آنچه رنگ آسمان روز زمین را آبی می‌نماید. البته پراش و پراکنش نور در جو زمین توسط مولکول‌های نیتروژن و اکسیژن [و نه غبار کیهانی] انجام می‌شود.
منبع: apod.nasa، برگرفته از یک ستاره در هفت آسمان
