آیا قلب و روح کهکشان ما در صورت فلکی ذات‌الکرسی (خداوند اورنگ) جای دارد؟
شاید نه، ولی در جایی از همین صورت فلکی است که می‌توان دو سحابی گسیلشی درخشان به نام‌های “قلب و روح” را یافت. سحابی قلب که با نام رسمی آی‌سی ۱۸۰۵ شناخته می‌شود و پایین این تصویر جای دارد، شکلش یادآور نماد سنتی “قلب” است. سحابی روح یا آی‌سی ۱۸۷۱ هم در بخش بالای تصویر دیده می‌شود.
هر دو سحابی از نور سرخ هیدروژنِ برانگیخته و پرانرژی می‌درخشند. در این تصویرِ سه‌رنگ، تابش گوگرد به رنگ زرد و اکسیژن هم به رنگ آبی دیده می‌شود. چندین خوشه‌ی باز از ستارگان جوان و آبی‌فام نزدیک مرکز دو سحابی دیده می‌شود. این دو سحابی با هم گستره‌ای نزدیک به ۳۰۰ سال نوری را می‌پوشانند و حدود ۶۰۰۰ سال زمان می‌برد تا نور از آن ها به چشم ما برسد. ستارگان و خوشه‌هایی مانند آنهایی که در سحابی‌های قلب و روح وجود دارند در شناخت چگونگی شکل‌گیری ستارگان پرجرم و تاثیر آنان بر محیط پیرامون به دانشمندان کمک می‌کند.
منبع apod.nasa، برگرفته از یک ستاره در هفت آسمان
