انار یکی از میوه‌های خوش آب و رنگ فصل پاییز و زمستان است که در مقایسه با سایر میوه‌های این فصل، آنتی‌اکسیدان بیشتری برای افزایش ایمنی، مقاومت و حفاظت از بدن در مقابل بیماری‌ها، میکروب‌ها و ویروس‌ها دارد. تحقیقات نشان داده است که انار ۳ برابر چای سبز، آنتی اکسیدان دارد. نقش آنتی اکسیدان ها، حفاظت از بدن در برابر استرس‌ها، آلودگی‌های شیمیایی و میکروبی، بیماری قلبی و سرطان‌هاست. انار منبع مهم آنتی‌اکسیدان ها، پتاسیم و ویتامین C است.
در واقع آب انار یکی از غنی‌ترین منابع پلی فنول هاست که گروهی از آنتی اکسیدان های قوی هستند. نقش آنتی اکسیدان ها، کند کردن یا جلوگیری از صدمه سلولی است که توسط علل مختلف استرس زا حادث می شوند، مانند مصرف سیگار و دخانیات، آلودگی هوا، استرس‌های روحی و سموم مختلفی که به صورت روزمره، خواسته و ناخواسته با آنها مواجه هستیم. انار میوه‌ای خون‌ساز، مقوی قلب، مفرح، دفع چربی، رفع‌کننده سموم اغلب عفونت‌های داخلی و دافع حرارت است.
رب انار، برگ انار در ضعف معده، کمی اشتها، تهوع، ضعف عمومی، تصفیه خون و در رفع میگرن بسیار مفید است. این میوه مانع تصلب شرایین و بیماری قلبی، کاهش کلسترول بد (LDL)، باعث کاهش فشار خون بالا و چربی بوده، خون را تصفیه و تقویت‌کننده قلب و کلیه و اشتهاآور است و بهتر است قبل از غذا مصرف شود. انار در دفع اوره و کلسترول، دفع سموم و تعادل مایعات بدن بخصوص خون نقش مهمی دارد. انار برای اشخاصی که دچار یبوست هستند، مضر و میوه‌ای سرد است بنابراین اشخاصی که سرد مزاج هستند پس از خوردن آن، مقداری آب جوش با نبات باید بخورند.
انار برای کسانی‌که دچار نفخ معده هستند، ضرر دارد. زیاده روی در مصرف انار ترش ایجاد زخم معده می‌کند. نکته: تحقیقات نشان داده است که اگر روزی سه چهارم لیوان آب انار بنوشید و این کار را مدت ۳ ماه انجام دهید، مقدار اکسیژن بیشتری به قلب می‌رود و باعث سلامتی قلب می‌شود.
این مطلب اولین بار در ماهنامه فناوری نوین غذا منتشر شده است.
