در جایی جنوبی‌تر، در اسکاتلند، شفق سرخ‌فام هم پدید آمد. شفق‌ها به طور معمول سبزند. این پرتوهای سبزفام از اتم‌های اکسیژن در فرازای حدود ۱۵۰ کیلومتری سطح زمین که در اثر فعالیت‌های زمین‌مغناطیسی (ژئومغناطیسی) برانگیخته شده‌اند گسیلیده می‌شود. شفق‌های سرخ‌فام که کمیاب‌ترند هم از تابش اتم‌های اکسیژن پدید می‌آیند، ولی اکسیژنی در فرازای بالاتر، میان ۱۵۰ تا ۵۰۰ کیلومتر بالاتر از سطح. در آن فرازاها، دما و چگالی هوا مناسب آن دسته از گذارهای اتمی‌ای است که فوتون سرخ می‌گسیلند. در همین عکس هم چنانچه نظریه‌ها می‌گویند، شفق سرخ بالای شفق سبز دیده می‌شود.
برگرفته از یک ستاره در هفت آسمان
