ایده اینکه گروهی دانش آموز دبیرستانی مدرن در جنوب کالیفرنیا شبیه شخصیت هایی صحبت می کنند که از رمان داشیل هامت بیرون زده اند، برای دیوانه کردن مخاطب کافی است اما Brick ترکیب هورمونی به شدت خشن و سرسخت خود را در یک نور بامزه و هوشمندانه ارائه می دهد. در این فیلم نئونوآر ، جوزف گوردون-لویت نقش برندن فرای را بازی می کند، یک کارآگاه متفاوت و طرد شده با زبانی تند و تیز که شبیه سم اسپید حرف می زند و شبیه هری کثیف خود را یک مرد تنها می بیند. وارد کردن خشونت و تاریکی معمول فیلم های جنایی در یک فضای دبیرستانی یک حرکت بسیار شجاعانه و ریسکی است اما حرکتی که نتیجه اش عالی است، هر زمان که یک روایت قابل درک و ساده به زد و خورد در رختکن مدرسه یا ورود معاون مدیر به یک ماجرای اکشن منتهی می شود.
در نقش آفرینی که بهترین و پرتنش ترین نقش آفرینی گوردون-لویت تا به امروز به نظر می رسد، او را به یک تور ماجراجویانه با هدایت خود برای ملاقات با محافل اجتماعی پیچیده و جنایتکاران پیچیده می برد. و علیرغم روش های خشنش، هیچگاه نمی گذارد معصومیت پنهانی که در جوانی و نوجوانی وجود دارد را فراموش کنیم. فیلم Brick فیلم رازآلود و داستان مبهم هر روزه ما نیست اما با این وجود یک فیلم نئونوآر بسیار قوی و تکان دهنده است.
