فیلم «رفقای خوب» (Goodfellas) ماجرای زندگی واقعی هنری هیل و نقشی را که در میان خلافکاران و گانگسترها ایفا می‌کرد روایت می‌کند و طبیعی است که وقایع زیادی در آن تصویر شده باشد و شخصیت‌های واقعی متعددی را در آن دیده باشیم. شاید برایتان جالب باشد که بدانید گانگسترها و خلافکاران واقعی بعد از تماشای فیلم اسکورسیزی چه نظرهایی داشته‌اند و چه گفته‌اند.
فیلم‌های گانگستری همیشه بین مخاطبان سینما هواداران زیادی داشته و دارد، و کارگردانی که نامش همیشه با فیلم‌های این ژانر گره خورده کسی نیست جز مارتین اسکورسیزی. اسکورسیزی طی کارنامه‌ی درخشان و پربارش سراغ ژانرهای مختلف و متنوعی رفته است، ولی همیشه به خاطر فیلم‌های گانگستری و جنایی‌اش و تصویری که از دنیای خلافکاران به ما نشان داده شناخته می‌شود. در بین همه‌ی فیلم‌های گانگستری که اسکورسیزی ساخته، رفقای خوب همیشه بهترین بوده و تا سالیان سال هم خواهد بود.
رفقای خوب بر اساس کتاب «آدم‌زرنگ» (Wiseguy) نوشته‌ی نیکلاس پیلگی ساخته شده و داستان زندگی هنری هیل (ری لیوتا) را از زمان نوجوانی‌هایش که برای پل سیسرو (پل سروینو) و آدم‌هایش پادویی می‌کرد تا زمان بزرگسالی که کاملا در دنیای جنایتکاران غرق می‌شد روایت می‌کند و در نهایت هم به زمانی می‌رسد که تصمیم می‌گیرد برای FBI جاسوسی کند.
رفقای خوب تحسین منتقدان و مخاطبان بی‌شماری را برانگیخت و جوایز زیادی را از آن خود کرد، از جمله اسکار بهترین بازیگر مکمل برای جو پشی که نقش تامی دِویتو را بازی می‌کرد. با همه‌ی این‌ها، دسته‌ای از مخاطبان فیلم واکنش‌های منحصربه‌فرد و جالب خودشان را داشتند: گانگسترها و جنایتکاران واقعی.
با اینکه نام شخصیت‌های مهم و اصلی ماجرا در فیلم تغییر کرده (به جز خود هنری هیل) خیلی از افراد دیگر ماجرا، حالا یا شخصیت‌های مکمل یا فرعی داستان، با نام اصلی خودشان در فیلم تصویر شده‌اند. برای همین اسکورسیزی و عوامل فیلم خوششان می‌آمد یا نه، این ریسک وجود داشت که تعدادی از گانگسترها و خلافکاران دنیای واقعی از فیلم رفقای خوب خوششان نیاید و حس بدی به آن داشته باشند. اما خوشبختانه این اتفاق نیفتاد و جنایتکارهای واقعی ماجرا اتفاقا از فیلم خوششان هم آمد.
نیکلاس پیلگی نویسنده‌ی کتاب منبع اقتباس فیلم طی مصاحبه‌ای که سال ۲۰۱۰ با GQ داشت می‌گوید که گانگسترهای واقعی عاشق فیلم شدند چون «اصل جنس بود» و آدم‌های قصه را شخصا می‌شناختند و برای همین انگار داشتند یک «فیلم خانگی» می‌دیدند. نکته‌ی جالب دیگر ماجرا این بود که اسکورسیزی تعدادی از همین خلافکارهای واقعی را در نقش‌های فرعی به کار گرفت که برای تیم تولید دردسرهایی هم به همراه داشت چون همگی شماره تأمین اجتماعی تقلبی یا اشتباه می‌دادند و تیم تولید برای پرداخت به آن‌ها دچار مشکل می‌شدند.
رفقای خوب ماجراهای جالب و گفتنی زیاد دارد، ولی در موردی به‌خصوص اتفاقی افتاد که تقریبا یکی از خلافکارهای واقعی را به دردسر انداخت. در یکی از صحنه‌های فیلم، هِنری دارد در جلسه‌ای نام تعدادی گانگستر را می‌برد که به اسم مایکل فرانزیس می‌رسد. بعدا مشخص شد که مایکل فرانزیس شخصیتی حقیقی است و روحش هم خبر نداشته اسمش را در فیلم برده‌اند. تازه ماجرا سنگین‌تر هم بود، گویا فرانزیس در زمان اکران رفقای خوب از دنیای خلاف و مافیا بیرون آمده بود و نحوه‌ی خروجش با قوانین و اصول مافیایی‌ها هم‌خوانی نداشت.
فرانزیس نگران بود که اشاره شدن نامش در فیلم رفقای خوب توجه بقیه را جلب کند و برای خودش و خانواده‌اش دردسر به وجود بیاورند. مشکل اساسی و اصلی و خطرناک ماجرا اما این بود که در صحنه‌ی مورد اشاره‌ی فیلم، نام فرانزیس در جلسه‌ای مطرح می‌شد که مربوط به خانواده‌ی لوچزی بود و فرانزیس از اعضای سابق خانواده‌ی کلمبو به حساب می‌آمد.
با اینکه اکثر خلافکارها و گانگسترهای دنیای واقعی با رفقای خوب مشکلی نداشتند و آن را می‌پسندیدند، عده‌ای نسبت به تصویری که از دنیای جنایتکاران و آمریکایی ایتالیایی‌ها نشان می‌داد انتقادهایی مطرح کردند. سال ۲۰۱۵ و طی سالگردی که برای رفقای خوب برگزار کرده بودند، اسکورسیزی و پیلگی گفتند بعد از اکران فیلم آن‌ها را در رستورانی ایتالیایی که سابق بر آن پاتوقشان به حساب می‌آمده راه نمی‌دادند چرا که به ادعای آن‌ها در فیلمشان «تصویری غیرمنصفانه و تحقیرآمیز از یک قومیت به‌خصوص نشان داده‌اند.»
رفقای خوب در زمان اکرانش به دلایل مختلفی از جمله نمایش عریان خشونت و شخصیت‌های بدزبانی که فحش‌های رکیک زیاد به کار می‌بردند مورد حمله واقع شد، ولی اسکورسیزی و عوامل فیلم حداقل می‌توانند خیالشان راحت باشد که تعدادی از گانگسترهای دنیای واقعی آن را پسندیدند.
منبع: screenrant
