آل پاچینو بیشتر با نقش‌های درامی که بازی کرده شناخته می‌شود، اما در زمینه کمدی نیز فعال بوده است. با هم نگاهی به این فیلم‌ها خواهیم داشت.
در چند دهه اخیر، رابرت دنیرو با بازی در فیلم‌هایی مانند فرار نیمه شب (Midnight Run)، تحلیلش کنید (Analyze This) و ملاقات والدین (Meet The Parents)، تا حدودی از سبک درام به کمدی تغییر حهت داد. اما آل پاچینو، بازیگری به بزرگی دنیرو که بیشتر از همه با او مقایسه می‌شود، تنها در تعداد انگشت شماری از فیلم‌های کمدی ایفای نقش کرده است.
آل پاچینو که در فیلم‌های به شدت دراماتیکی مانند پدرخوانده (Godfather)، گلن‌گری گلن راس (Glengarry Glen Ross) و نفوذی (The Insider) بازی کرده، یکی از برجسته‌ترین بازیگران حال حاضر دنیا است. او در طول حرفه‌ی خودش عموما در حوزه‌ی درام ایفای نقش کرد، اما در موارد کمی هم در فیلم‌های کمدی حضور داشته است. با وجود این که او در کمدی‌های زیادی دیده نشده، اما استعداد چشم‌گیری در این زمینه دارد.
۱۰. جک و جیل (Jack and Jill)
- کارگردان: دنیس دوگان
- بازیگران: آل پاچینو، آدام سندلر، کیتی هولمز
- سال انتشار: ۲۰۱۱
- امتیاز راتن تومیتوز: ۳ از ۱۰۰
آدام سندلر پس از همکاری با جک نیکلسون (که عموما در فیلم‌های درام دیده می‌شود) در فیلم کمدی موفق مدیریت خشم، تجربه مشابهی را با اضافه کردن آل پاچینو به ترکیب جک و جیل، امتحان کرد. در این فیلم آدام سندلر نقش برادری (جک) را بازی می‌کند، که از بازدید خواهرش (جیل) از او واهمه دارد.
در اتفاقی غیر منتظره آل پاچینو که نقش خودش را بازی می‌کند از جیل خوشش می‌آید و جک از این موضوع به نفع خودش استفاده می‌کند. این فیلم تحت انتقاد شدیدا منفی منتقدان قرار گرفت و در چندین مورد نامزد دریافت تمشک طلایی شد. اما آل پاچینو در اجرای خود متعهد عمل کرده و احتمالا صحنه نهایی که آل پاچینو در هایلایت فیلم، برای تبلیغ دانکن دوناتس به سبک رپ خوانندگی می‌کند و می‌رقصد، تنها قسمت مثبت فیلم باشد.
۹. رفقای استوار (Stand Up Guys)
- کارگردان: فیشر استیونز
- بازیگران: آل پاچینو، کریستوفر واکن، آلن آرکین
- سال انتشار: ۲۰۱۲
- امتیاز راتن تومیتوز: ۳۶ از ۱۰۰
در این فیلم که مانند فیلم‌های آخرین وگاس (Last Vegas) و تازه شروع شده (Just Getting Started) ترکیبی از ستارگان سالخورده دور هم جمع شده‌اند، آل پایچینو و کریستوفر واکن نقش گانگستر‌های مسنی را بازی می‌کنند که قبل از این که مجبور به کشتن یکدیگر شوند، یک شب را با هم می‌گذرانند.
با وجود این که منقدان اعتقاد داشتند سبک کمدی اجرا شده در حد ستارگان فیلم نبوده است، اما بازیگران با نقش‌های خود ارتباط برقرار کردند. فیلم هم نکات جالب زیادی نداشت، اما بینندگان از گفتگو‌ها و تعاملات بین این اسطوره‌ها لذت بردند.
۸. نویسنده! نویسنده! (Author! Author!)
- کارگردان: آرتور هیلر
- بازیگران: آل پاچینو، دایان کنون، تیوزدی ولد
- سال انتشار: ۱۹۸۲
- امتیاز راتن تومیتوز: ۴۸ از ۱۰۰
در حالی که نمی‌توان این فیلم را کاملا کمدی دانست، اما نویسنده! نویسنده! یک درام کمدیک راجع به یک نمایشنامه‌نویس است که هم‌زمان در حال تلاش برای نوشتن یک فیلم‌نامه‌ی جدید و بزرگ کردن فرزندان زیادی از همسر سابق خود است. این فیلم حکم زندگی‌نامه‌ی فیلم‌نامه‌نویس فیلم، ازرائیل هورویتز را دارد.
منتقدان و بینندگان از ایفای نقش آل پایچینو به عنوان یک پدر مطلقه خوششان نیامد و آن را با فیلم کریمر علیه کریمر داستین هافمن که برنده جایزه اسکار شد، مقایسه کردند. با وجود انتقادات منفی که از این فیلم شد، آل پاچینو توانست نامزدی جایزه‌ی گلدن گلوب را برای بازی در این نقش به دست آورد.
۷. سیمون (Simone)
- کارگردان: اندرو نیکول
- بازیگران: آل پاچینو، کاترین کنر، ریچل رابرتز
- سال انتشار: ۲۰۰۲
- امتیاز راتن تومیتوز: ۵۰ از ۱۰۰
این فیلم به کارگردانی کارگردان و نویسنده خلاق و خاص فیلم نمایش ترومن (The Truman Show)، اندرو نیکول، راجع به کارگردانی با بازی آل پاچینو است که از بازیگران حقیقی خسته شده است و تصمیم می‌گیرد بازیگری مجازی، به نام سیمون خلق کند. در نهایت، او تبدیل به ستاره‌ای بزرگ می‌شود. اما کارگردان تلاش می‌کند تا حقیقی نبودن او را کتمان کند.
سیمون، به عنوان یک کمدی سیاه، با ایده هوشمندانه خود، یک کمدی هالوودی حساب می‌شود. آل پاچینو در صحنه‌های کمدی که فیلم در اختیار او می‌گذارد می‌درخشد و بر خلاف انتقاد‌های ضد و نقیض آن، این فیلم موفقیت کوچکی در گیشه به دست آورد.
۶. تحقیر (The Humbling)
- کارگردان: بری لوینسون
- بازیگران: آل پاچینو، کایرا سدویک، دیلان بیکر
- سال انتشار: ۲۰۱۴
- امتیاز راتن تومیتوز: ۵۳ از ۱۰۰
در فیلم تحقیر، آل پاچینو نقش یک بازیگر مسن را بازی می‌کند که پس از بستری شدن در یک مرکز روان‌پزشکی به خانه برمی‌گردد و درگیر روابط عاشقانه با دختر یکی از دوستان خود (گرتا گرویگ) می‌شود. پاچینو در ابتدا کتابی که فیلمنامه از آن اقتباس شده را خواند و با آن ارتباط برقرار کرد و حقوق مربوط به آن را خرید.
کارگردان فیلم، بری لوینسون سبک خاصی از کمدی را به کار برده و فیلمنامه توسط نویسنده‌ی معروف آثار طنز، باک هنری نوشته شده است. پس از اکران، منتقدان این فیلم را بهترین فیلم سال‌های اخیر آل پاچینو معرفی کردند، ولی حتی ذره‌ای او را نزدیک به کار‌های اولیه‌اش ندانستند.
۵. دیک تریسی (Dick Tracy)
- کارگردان: وارن بیتی
- بازیگران: آل پاچینو، میشل داناون، وارن بیتی
- سال انتشار: ۱۹۹۰
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۳ از ۱۰۰
این فیلم که پس از موفقیت فیلم بتمن تیم برتون آمد، اقتباسی از کمیک‌های کارآگاهی مبارزه با جرم و جنایت است. در این فیلم، تریسی با بازی بیتی به دنبال این است که شخصیت بیگ بوی کاپریس را به زندان بیندازد.
آل پاچینو اجرایی فوق‌العاده‌ای را به نمایش می‌گذارد که بیشتر از این که تهدید‌آمیز باشد، سبک کمدی و طنز دارد. آل پاچینو که تحت گریم طراحی شده توسط خودش قرار دارد، دائم در حال داد زدن بر سر شخصیت‌های فیلم است و سخنان معروف را به اشخاص اشتباهی اختصاص می‌دهد.
به صورت کلی به نظر می‌رسد که آل پاچینو از اجرای عجیب خود لذت می‌برد. بر خلاف انتقادات ضد و نقیضی که از این فیلم شد، پاچینو برای این اجرای به یاد ماندنی‌اش نامزدی جایزه اسکار را دریافت کرد.
۴. فرانکی و جانی (Frankie & Johnny)
- کارگردان: گری مارشال
- بازیگران: آل پاچینو، میشل فایفر، نیتان لین
- سال انتشار: ۱۹۹۱
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۶ از ۱۰۰
این فیلم که اقتباس یافته از نمایشنامه فرانکی و جانی زیر نور ماه بوده راجع به یک زندانی سابق (آل پاچینو) است که در کافه‌ای در نیویورک به عنوان آشپز مشغول به کار شده است. در این فیلم، او رابطه‌ی عاشقانه‌ای را با میشل فایفر آغاز می‌کند.
با وجود تحسین‌هایی که از رابطه آل پاچینو با هم‌بازی سابقش از فیلم صورت زخمی شده بود، اما انتخاب هنرپیشه‌های اصلی این فیلم، از آن جایی که انتظار افرادی عادی‌تری، مانند کتی بیتس می‌رفت، زیر سوال رفته بود. این فیلم که توسط کارگردان فیلم زن زیبا، گری مارشال کارگردانی شده بود، تنها فیلم رومانتیک کمدی آل پاچینو است.
۳. سیزده یار اوشن (Ocean’s Thirteen)
- کارگردان: استیون سودربرگ
- بازیگران: آل پاچینو، جرج کلونی، برد پیت، مت دیمون
- سال انتشار: ۲۰۰۷
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۹ از ۱۰۰
سیزده یار اوشن سومین فیلم سه‌گانه یازده یار اوشن است که بازیگران مطرحی مانند جرج کلونی، برد پیت و مت دیمون در آن ایفای نقش می‌کنند. در این قسمت، اعضای تیم شناخته شده‌ی این سری فیلم‌ها، از یک مالک بدجنس کازینو با بازی آل پاچینو انتقام می‌گیرند.
منتقدان این فیلم را هوشمندانه خوانده و اعتقاد داشتند که نسبت به قسمت قبلی این سه‌گانه، فیلم بهتری است. به علاوه حضور آل پاچینو این فیلم پر ستاره را حتی بیش از پیش قدرتمند‌تر کرد، به خصوص که او توانست در کنار نامهای مطرح دیگر سینما بدرخشد.
۲. دنی کالینز (Danny Collins)
- کارگردان: دن فوگلمن
- بازیگران: آل پاچینو، جنیفر گارنر، آنت بنینگ
- سال انتشار: ۲۰۱۵
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۷ از ۱۰۰
این فیلم که محصول دیگری از کارگردان این ما هستیم (This is Us)، دنی فوگلمن است، راجع به یک راک‌استار سالخورده (پاچینو) بوده که متوجه می‌شود جان لنون (خواننده گروه بیتلز)، خیلی وقت پیش و در ابتدای حرفه‌اش به او نامهای نوشته بود. دنی که از این نامه الهام گرفته است، تصمیم به بهبود سبک زندگی و برقراری ارتباط نزدیک مجدد با پسر منزوی خود می‌کند.
آل پاچینو در نقش کالینز شخصیتی بسیار جذاب دارد و این فیلم تعادل بین درام و کمدی را به خوبی برقرار می‌کند. در حالی که لحظات کمدی را در طول فیلم شاهد هستیم، ولی دنی کالینز فیلمی است که از ابتدا تا انتها سرشار از احساسات است. پاچینو برای ایفای نقش در این فیلم نامزد جایزه گلدن گلوب شد و خیلی از منتقدان این فیلم را الماسی نادیده گرفته شده می‌خوانند.
۱. روزی روزگاری در هالیوود (Once Upon A Time… In Hollywood)
- کارگردان: کوئینتین تارانتینو
- بازیگران: لئوناردو دیکاپریو، برد پیت، آل پاچینو
- سال انتشار: ۲۰۱۹
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۵ از ۱۰۰
پس از انتخاب رابرت دنیرو برای بازی در فیلم جکی براون، کوئینتین تارانتینو برای چند ثانیه هم که شده، توانست با همتای او آل پاچینو، همکاری مختصری داشته باشد. این فیلم که مورد تحسین بسیاری از منتقدان قرار گرفته است، درباره یک بازیگر و یک بدلکار است که برای موفق شدن تلاش می‌کنند.
آل پاچینو در حضور کوتاهش در این فیلم نقش ایجنت پراشتیاقی را بازی می‌کند که در تلاش است تا بازیگر میان‌سالی به نام ریک دالتون (لئوناردو دیکاپریو) را متقاعد کند، تا در فیلم‌های وسترن ایتالیایی ایفای نقش کند. بر خلاف زمان حضور کوتاه او در فیلم، پاچینو نمایشی به یاد ماندنی به جا گذاشت و بینندگان دوست داشتند زمان بیشتری از فیلم به او اختصاص داده می‌شد.
منبع: Screenrant
