در این مطلب به عروسک‌های معروف با روح شیطانی در فیلم‌های ترسناک نگاهی می‌اندازیم.
چاکی، آنابل، بیلی و اسلپی تنها چند نام ترسناک از اسباب‌بازی‌هایی هستند که در این سال‌ها در فیلم‌های ترسناک به نمایش درآمده‌اند و با چشمان عجیب شیشه‌ای، پوست سرد پلاستیکی، چوبی یا چینی و حرکات آرام و وهم‌آور خود در دل تماشاگران آشوب به پا می‌کنند. بیشتر عروسک‌ها برای ایجاد احساس امنیت و دوستی ساخته می‌شوند، اما وقتی نور از بالای صورت این اسباب‌بازی‌های دوست داشتنی بر آن‌ها می‌تابد، جور دیگری به نظر می‌رسند. این دوستان پلاستیکی که در فیلم‌های ترسناک زنده می‌شوند می‌توانند به راحتی آسایش تماشاگران را بر هم بزنند و مخاطبان را به یک گردباد جهنمی از داستان اسباب‌بازی‌ها بکشند. به نوعی نقش‌ها جابجا می‌شوند و صاحبان عروسک بازیچه‌ی دست این شیاطین پلاستیکی می‌شوند.
عروسک‌ها در فیلم‌های ترسناک به دلایل متفاوت می‌توانند خطرناک باشند. بعضی جان می‌گیرند و پا بر زمین می‌گذارند و به دنبال طعمه‌هایشان می‌دوند و بعضی با جادوی سیاه نفرین می‌شوند و هرکجا که حضور داشته باشند، حادثه و مرگ به ارمغان می‌آورند.
در ادامه نگاهی به چهره‌ی عروسک‌هایی می‌اندازیم که ممکن است باعث شود برخی از شما کمی از اسباب‌بازی‌های خودتان یا فرزندانتان بترسید.
۱. آنابل در فیلم‌های آنابل (Annabelle)
آنابل (Annabelle) محصول ۲۰۱۴، آنابل؛ آفرینش (Annabelle: Creation) محصول ۲۰۱۷، آنابل به خانه می‌آید (Annabelle Comes Home) محصول ۲۰۱۹
آنابل یکی از عروسک‌های دست‌سازی است که ممکن بود برای خالقش، مانند پینوکیو برای ژپتو دوست داشتنی باشد. اندازه‌ی آنابل به خودی خود ترسناک است. این پیکره‌ی اهریمنی تقریبا به اندازه‌ی یک دختربچه‌ی واقعی است. ترسناک‌تر از آنچه که برای اولین بار در سال ۲۰۱۴ به تصویر کشیده شد، داستان پشت پرده‌ی این عروسک است. آنابل در واقع بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده است، به جز اینکه عروسکی که در فیلم می‌بینیم شبیه نسخه‌ی واقعی نیست. نسخه‌ی واقعی در موزه‌ی لورن و اد وارن که یک زوج محقق در زمینه‌ی مسائل ماوراالطبیعه بودند، در محفظه‌ای شیشه‌ای از کلیسای مقدس نگهداری می‌شود. روی این محفظه یک علامت بزرگ وجود دارد که نوشته شده است: «هشدار؛ به هیچ وجه باز نکنید.» گفته می‌شود که یکی از حاضران در موزه که تصمیم گرفته این تابلو را نادیده بگیرد و عروسک را تحریک کند، پس از بیرون رانده شدن توسط اد وارن، دچار سانحه‌ی مرگبار با موتورسیکلت شد.
این اولین باری نیست که عروسک‌های تسخیر شده باعث تصادف و مرگ می‌شوند، در وب سایت وارن‌ها توضیح داده شده که چگونه عروسک ماشین آن‌ها و کشیش را دستکاری کرده و باعث انحراف خودروها و خرابی ترمزها شده است. اد وارن در وب سایتشان هشدار می‌دهد که «نباید شیطان را به چالش بکشیم و هیچ کس قدرتمندتر از او نیست.»
۲. چاکی در فیلم‌های بازی بچگانه (Child’s Play)
بازی بچگانه (Child’s Play) محصول ۱۹۸۸، بازی بچگانه ۲ (Child’s Play 2) محصول ۱۹۹۰، بازی بچگانه ۳ (Child’s Play 3) محصول ۱۹۹۱، عروس چاکی (Bride of Chucky) محصول ۱۹۹۸، فرزند چاکی (Seed of Chucky) محصول ۲۰۰۴، نفرین چاکی (Curse of Chucky) محصول ۲۰۱۳، بازی بچگانه (Child’s Play) محصول ۲۰۱۹
چاکی، عروسک مو قرمز، قطعا به زیبایی و دوست‌داشتنی بودن عروسک‌های تپل و بامزه نیست. وقتی یک روح شیطانی از طریق جادو در جان چاکی رسوخ کرد، او به یک موجود بسیار بسیار خبیث تبدیل شد. در بازی بچگانه، چاکی تا اندازه‌ای دوست دارد که بازی کند، اما نه با کودکان، آن هم نه به روش‌های معمول. اسباب‌بازی‌های مورد علاقه‌ی چاکی اشیا تیز و کشنده‌ای مانند چاقو و چکش هستند که با استفاده از آن‌ها قربانیان خود را می‌کشد. علی‌رغم پاهای عروسکی چاق چاکی، این روانی لاستیکی سریع است و جثه‌ی کوچکش مهارت او را در مخفی شدن بیشتر می‌کند.
چیزی که اکثر مردم نمی‌دانند این است که قرار بود چاکی با عنوان «جن‌زده‌ترین عروسک در جهان» با نام «رابرت عروسک» معرفی شود. طبق گزارشاتی، شخصی به نام رابرت اوژن اوتو عروسک رابرت را از خدمتکار اهل باهامی‌اش در سال ۱۹۰۴ دریافت کرد. گفته می‌شد که این زن در جادوی سیاه مهارت داشته و آن را جادو کرده و اندکی پس از داشتن عروسک، ژن شروع به صحبت با آن کرد، و به پدر و مادرش گفت که این عروسک اسباب‌بازی‌هایش را از بین می‌برد و وسایل خانه را خراب می‌کند. حتی همسایه‌ها گزارش دادند زمانی که کسی در خانه نیست، عروسک در خانه راه می‌رود. رابرت عروسک نفرین شده اکنون در موزه‌ی مارتلو شرقی (East Martello) واقع در کی‌وست حبس شده است. گفته می‌شود که تا به امروز، وسایل الکترونیکی در حضور رابرت از کار می‌افتند و اگر می‌خواهید از او عکس بگیرید اول باید اجازه بگیرید! جذابیت قصه‌های ترسناک این عروسک تا به امروز همچنان به قدرت خود باقی است و ممکن است داستان‌های جدید دیگری هم از او ساخته شود.
۳. دلقک در فیلم ارواح خبیثه (The Poltergeist)
عروسک دلقک حضور کوتاهی در فیلم ارواح خبیثه داشت اما همین حضور کوتاهش ترسناک‌ترین سکانس‌های فیلم را بوجود آورد. او در این فیلم کلاهی مانند کلاه ساحر میکی موس در فانتزیا محصول ۱۹۴۰ به سر دارد، که احتمالا ابتدا احساس راحتی و اعتماد به رابی (با بازی الیور رابینز) و بینندگان القا می‌کند. اما بلافاصله با کشیدن رابین به زیر تختش همه چیز عوض می‌شود. دایره‌های روی گونه‌هایش را در سال ۲۰۰۴ روی صورت عروسک بیلی در فیلم اره دوباره می‌بینیم. نیازی به گفتن نیست، صرف نظر از آنچه که این صحنه در چه زمانی یادآوری می‌شود، درس فیلم این است: «اگر می‌خواهید از بچه‌هایتان مراقبت کنید، آن‌ها را از عروسک‌های دلقک دور نگه دارید.»
۴. تینای سخنگو در فیلم منطقه‌ی نیمه روشن (The Twilight Zone)
«نام من تینای سخنگو است و می‌خواهم تو را بکشم» این کلماتی است که طی اپیزود دهه‌ی ۶۰ منطقه‌ی نیمه روشن با عنوان «عروسک زنده» مخاطبان را لرزاند. در این قسمت، دختربچه‌ای به نام کریستی از مادرش عروسکی که اتفاقا نام آن آنابل است هدیه می‌گیرد، اما این عروسک برای ناپدری دختر ناخوشایند است. عروسک هم که نسبت به او احساس تنفر می‌کند، از برنامه‌ی گفتارهای معمول خود خارج می‌شود و عبارات تهدیدآمیز خودش را ارایه می‌دهد. تهدیدها بعدا به اقداماتی تبدیل می‌شوند و در پایان، ادعای دختر کوچک تایید می‌شود که تینا واقعا خراب‌کاری می‌کند، حرف می‌زند و حتی مرتکب قتل می‌شود.
۵. براهامز در فیلم پسر (The Boy)
پسر فیلمی است که به راحتی داستانش لو می‌رود، پس بهتر است تنها به این بسنده کنیم که این فیلم ترسناک روانشناسانه یک عروسک ترسناک به نام براهامز دارد. عروسک براهامز، در ترساندن مخاطبان بسیار عالی عمل می‌کند و سرپرست او، گرتا، که برای مراقبت از یک عروسک پلاستیکی استخدام شده، باید طبق یک سری قوانین از پیش تعیین شده از او نگهداری کند. چهره‌ی براهامز دقیقا مانند یک پسربچه‌ی واقعی است. در صورت او نه خبری از چشم‌های قرمز و خونین است و نه ویژگی عجیبی که او را ترسناک جلوه دهد. اما چیزی که در این عروسک دلهره‌آور است، صورت بی‌روح و خنثی اوست که به بیننده می‌گوید باید منتظر اتفاقی ناگوار باشد. قسمت دوم این فیلم هم با نام براهامز؛ پسر ۲ (Brahms: The Boy II) در سال ۲۰۲۰ اکران شد اما متاسفانه نتوانست نظر مخاطبان و منتقدان را به درستی جلب کند.
۶. بیلی در فیلم سکوت مطلق (Dead Silence)
بیلی در سکوت مطلق محصول ۲۰۰۷ بیشتر عروسک نمایشی است تا عروسک اسباب‌بازی، اما خصوصیات اصلی ترسناک این دو تقریبا یکسان است. علاوه بر این، پاپیون بزرگ قرمز بیلی مانند کاراکتر کودکانه‌ی پی‌وی هرمان کمی عنصر وهم‌آلود را به او اضافه می‌کند که با پوزخند تهدیدآمیز و موهای براق او بیشتر تقویت می‌شود.
فیلم سکوت مطلق داستان جیمی اشن (با بازی رایان کوانتن) را روایت می‌کند که برای فهمیدن راز مرگ همسرش به زادگاه وحشتناک خود برمی‌گردد. او متوجه افسانه‌ی ترسناک مری شاو (عروسک‌گردان نمایشی) می‌شود که یک قاتل باالفطره بوده و پس از مرگش همچنان حضور وهم‌انگیزش در شهر احساس می‌شود. جیمی متوجه می‌شود که بیلی، عروسکی که به صورت ناگهانی جلوی درب خانه‌ی آن‌ها پیدا شده بود، ارتباط مستقیمی به مرگ همسرش دارد.
۷. بیلی در فیلم اره (Saw)
به نظر می‌رسد بیلی فیلم اره برادر دوقلو و هم‌نام بیلی در فیلم سکوت مطلق باشد. یک عروسک خبیث دیگر در سال ۲۰۱۴ با پاپیون قرمز و کت و شلوار راهی سینماها شد، اما این بار او با استفاده از سه چرخه راهی اعماق ترس‌های ما شد. بیلی با لب‌های سرخ و چشم‌های قرمز ودایره‌هایی شبیه به سیبل بر روی گونه‌هایش، مانند تلنگری است که به بیننده می‌گوید: «در این فیلم خون زیادی ریخته می‌شود.» چهره‌ی دلقک او یادآور شخصیت‌های قاتلی مانند جوکر و هارلی کوین است، در حالی که تاکسیدویی (لباس رسمی) که پوشیده نشان دهنده‌ی این است که همیشه برای مراسم خاکسپاری یک قربانی آماده است. این عروسک پیام رسان جان کرامر، قاتل فیلم است و تمایل دارد با یک نوار صوتی کوچک از دستورالعمل‌ها در صحنه ظاهر شود که به قربانیان می‌گوید برای رهایی از بند و شکنجه و مرگ چه کاری باید انجام دهند تا بتوانند زنده بمانند.
۸. اسلپی در سریال مورمور (Goosebumps)
سریال مورمور (Goosebumps) محصول ۲۰۱۵، مورمور۲؛ هالووین جن‌زده (Goosebumps 2: Haunted Halloween) محصول ۲۰۱۸
چه کسی می‌تواند چهره‌ای مانند اسلپی را فراموش کند؟ بچه‌های دهه‌ی ۷۰ مطمئنا نمی‌توانند. سریال مورمور محصول ۱۹۹۶ یک گلچین از داستان‌هایی است در مورد نوجوانان و جوانان که در موقعیت‌های وحشتناک و غیرمعمولی قرار می‌گیرند، که معمولا شامل عناصر ماوراالطبیعه یا غیب شدن است. عروسکی که در بازسازی‌های سریالی مورمور ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸ دیده می‌شود، فاقد فاکتور مهیبی است که نسخه‌ی اصلی آن داشت. همانطور که در سایر فیلم‌های ذکر شده در بالا دیده می‌شود، بینندگان بار دیگر با عروسکی رو به رو می‌شوند که یک پاپیون بزرگ قرمز و یک کت و شلوار به تن دارد. اینجا الگویی را حس نمی‌کنید؟ شاید مدیران اره و سکوت مطلق هر دو از طرفداران آر ال استاین، نویسنده‌ی خلاق داستان‌های ترسناک باشند.
منبع: Hollywoodreporter
