روشنایی تاج خورشید را تنها به هنگام تاریکیِ زودگذرِ زمان خورشیدگرفتگی‌های کلی می‌توان دید. تاج یا همان جو گسترده‌ی بیرونی خورشید که به طور معمول در پرتوی خیره‌کننده‌ی قرص این ستاره پنهان شده، چشم‌اندازی فریبنده دارد.
با این وجود، جزییات ظریف و بخش‌های دورترِ آن اگرچه با چشم دیده می‌شود، ولی عکاسی از آنها کاری بی‌اندازه دشوار است. تصویر زاویه-گسترده‌ای که اینجا می‌بینید از پیوند ۱۲۰ عکس که در خورشیدگرفتگی بزرگ آمریکا در اوت ۲۰۱۷ گرفته شده بودند، و پردازش دیجیتالی وسواس‌گونه‌ی آنها درست شده.
لایه‌های پیچیده و پرتوهای آتشینِ آمیزه‌ی همیشه در تغییری از گاز داغ و میدان‌های مغناطیسی به خوبی اینجا دیده می‌شود. صدها ستاره‌ی کم‌نور تا قدر ۱۱ پشت ماه و خورشید دیده می‌شود و سیاره‌ی بهرام هم در انتهای سمت راست به رنگ سرخ می‌درخشد. خورشیدگرفتگی کلی بعدی در ۲ ژوییه رخ خواهد داد و مردمان ساکن در در نواری از شیلی تا آرژانتین به هنگام غروب بیینده‌اش خواهند بود.
منبع: apod.nasa، برگرفته از یک ستاره در هفت آسمان
