این تصویر رنگی بسیار واضح و روشن، منطقه‌های ستاره‌زایی پرانرژی در دو سر میله‌ی کهکشان و در راستای بازوهای مارپیچی آن را به همراه رگه‌های غبار روی هسته‌ی پرنورش نشان می‌دهد. در دل هسته هم یک ابرسیاهچاله لانه دارد. به باور اخترشناسان، میله‌ی بزرگ ان‌جی‌سی ۱۳۶۵ با کشاندن گاز و غبار به درون مناطق ستاره‌زا و سرانجام، ریختن مواد در کام سیاهچاله‌ی مرکزی، نقشی کلیدی در روند فرگشت این کهکشان بازی می‌کند.
منبع apod.nasa، برگرفته از یک ستاره در هفت آسمان
