قرن هاست که انسان ها، جانور می خورند، هر چیزی از سوسک گرفته تا کرم پروانه، ملخ، آخوندک، موریانه، و سنجاقک. اینکار حتی اسم هم داره: حشره خواری. احتمالا” نخستین شکارچیان جمع آوری کننده از حیواناتی که در پی حشراتی غنی از پروتئین بوده، ایده گرفته از حیواناتی که در پی حشراتی غنی از پروتئین بوده، ایده گرفته و همان کار را انجام دادند. همزمان با تحول بشریت و قرار گرفتن حشرات در بخشی از رژیم غذایی سنتی ما، حشرات نقشی در بخش عمده و بخش لذیذ غذایی پیدا کردند. در یونان باستان، سیرسیرک ، یک خوراکی تجملی تلقی می شد. و حتی رومیها، لارو سوسک را لذیذ می دانستند.
چرا ذائقه خود را نسبت به جانوران کوچک از دست دادیم؟ این کنار گذاشتن دلیلی تاریخی دارد، و احتمالا” داستان از زمانی حدود ۱۰٫۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح در منطقه‌‌ی “هلال حاصلخیز” شروع شد، جایی در خاور میانه که منشاء اصلی کشاورزی بود. در اون زمان اجداد چادر نشین ما، شروع به سکنی گزیدن در “هلال” شدند. و وقتی کشت محصولات و پرورش حیوانات را آموختند، شیوه اندیشیدن تغییر یافته، مثل موجی به سمت اروپا و دنیای غرب گسترش یافت. مثل موجی به سمت اروپا و دنیای غرب گسترش یافت. با شروع کشاورزی، مردم جانداران کوچک را تنها عامل خرابی محصولات خود دانسته و از آنها بدشون می آمد.
جمعیت افزایش یافته، و دنیای غرب، شهرنشین شد، و ارتباط ما را با گذشته ای که در آن به جستجو غذا می رفتنیم، تضعیف کرد. مردم گذشته خود که غنی از جانوان کوچک بود را براحتی فراموش کردند. امروزه، برای مردمی که به حشره خواری عادت ندارند، جانوران کوچک، چیزی جز آزار دهنده نیستند. آنها نیش زده و گاز می گیرند و غذای ما آلوده می کنند. ما احساس چِندِش نسبت به آنها داریم و از ایده پختن جانوران کوچک حالمان بهم می خورد. و از ایده پختن جانوران کوچک حالمان بهم می خورد. حدود ۲٫۰۰۰ گونه حشره به غذا تبدیل شده و عمدۀ رژیم غذایی روزانه دو میلیارد نفر در سرتاسر دنیا را تشکیل می دهند. کشورهای استوایی از مشتاق ترین مصرف کنندگان هستند چون این مسئله از لحاظ فرهنگی جا افتاده. گونه های جانداران در اون مناطق نیز بزرگ، متنوع بوده، و بیشتر بصورت گروهی یا دسته ای جمع میشوند، که این امر، جمع کردن آنها را آسان می کند.
کشور کامبوج در جنوب آسیا را در نظر بگیرید جایی که رتیل های عظیم جمع آوری شده، سرخ شده، و در بازار بفروش می رسند. درجنوب آفریقا، کرم پروانه موپانی، عمده غذای مصرفی است، که در سُس تند آهسته پخته شده، یا بصورت خشک و نمکی خورده می شود. و در مکزیک، “چاپولینیز” (نوعی حشره شبیه سِن) را خورد کرده ودر سیر، لیمو، و نمک می غلتانند. جانداران کوچک را می توان بصورت درسته بعنوان غذا مصرف کرده یا آنها را بصورت آرد، پودر، و خمیر آسیاب کرده و به غذا اضافه نمود. اما همه مطلب دربارۀ طعم آنها نیست. آنها سالم نیز هستند. در حقیقت، دانشمندان بر این عقیده اند که حشره خواری می تواند بعنوان راه حلی باصرفه برای کشوران برای کشوران در حال توسعه که از نظر غذایی در مضیغه هستند، در نظر گرفته شود. حشرات بالغ بر ۸۰ درصد پروتئین دارند، که بخش مهم ساختار بدن است، و همچنین از نظر چربی انرژی زا، فیبر، و عناصرغذایی کم مصرف مثل ویتامین ها و مواد معدنی غنی هستند.
آیا می دونستید که اکثر حشرات خوردنی به میزان یکسان یا حتی بیشتر در مقایسه با گوشت قرمز، آهن و مواد معدنی دارند، که منبعی عظیم و دست نخورده تلقی می شوند وقتی در حال حاضر، کمبود آهن معمول ترین مشکل غذایی در جهان است؟ معمول ترین مشکل غذایی در جهان است؟ لارو سوسک نمونه دیگری از مواد مغذی است. لارو سوسک زرد، بومی آمریکاست و براحتی پرورش داده می شود. محتوی کلی ویتامین بوده، مواد معدنی بسیار داشته، و تا ۵۰ درصد پروتئین دارد، تقریبا” اندازه ای معادل گوشت قرمز. برای پخت آن، خیلی ساده در کره و نمک تفت دهید یا در فر، برشته کرده و شکلات روی آن بپاشید تا حالت ترد پیدا کند. اگه بر حالت ” چِندِش” خود غلبه کنید، بجاش از مواد مغذی و طعم برخوردار می شوید. در واقع، جانوران کوچک می توانند خوشمزه باشند. مزۀ لارو سوسک شبیه آجیل بوداده است. طعم ملخ مثل میگوست.
جیرجیرک به گفته بعضی ها، عطر ذرت بوداده را دارد. پرورش حشرات برای مصرف غذایی تاثیر کمتری بر محیط زیست نیز می گذارد نسبت به تاثیری که دامداری می گذارد چون حشرات، گازهای گلخانه ای بسیار کمتری از خود دفع می کنند و جای کمتری گرفته و غذا و آب کمتری مصرف می کنند. از لحاظ اقتصادی اجتماعی، تولید حشرات می تواند وضعیت مردم در کشورهای در حال توسعه را بهبود بخشد از آنجائیکه مزارع حشرات، فضای کمی نیاز داشته بازدهی بالایی دارد، و در عین حال نگهداری آن تا حدی کم هزینه است. همچنین حشرات را می توان به مواد غذایی برای دامها تبدیل کرد و میتوان آنها را در فضولات گیاهی پرورش داد، مثل پوست سبزیجات، که در اثر باقی ماندن روی زمین، ممکنه در نهایت بگندد. هنوز گرسنه هستید؟
بشقاب جیرجیرک سرخ شده جلوی شماست، هنوز خیلی ها خودشون را عقب می کشند، وقتی تصور می کنند که اونهمه پا و شاخک لای دندانهایشان گیر می کند. ولی خرچنگ دراز را در نظر بگیرید. خیلی شبیه یک حشره غول آسا با کلی پا و شاخک است که زمانی بعنوان غذایی سطح پائین و مشمئز کننده تلقی می شد غذایی سطح پائین و مشمئز کننده تلقی می شد. حالا، خرچنگ دراز غذایی لذیذ است. ممکنه همین تغییر برای حشرات نیز رخ بدهد؟ پس، یه امتحانی بکنید! اون حشره را در دهانتان انداخته، و از طعم ترد اون لذت ببرید.
