مورد Zodiac به خوبی و به درستی برای ژانر نئونوآر ساخته شده است. یک قاتل سریالی مرتکب یک سری قتل های هولناک در شمال کالیفرنیا می شود و در ادامه با ارسال نامه های تملق آمیز نسبت به خود  برای پلیس و پیام های رمزی برای تمام روزنامه های بزرگ، باعث سردرگمی نیروهای پلیس می شود. تلاش برای پیدا کردن قاتل زودیاکی تا به امروز بی نتیجه بوده است که بر رنگ و بوی تاریک و رازآلود فیلمی که این ماجرای واقعی را به تصویر می کشد، افزوده است. فیلم Zodiac که در سال ۲۰۰۷ ساخته شده کمتر بر روی مرگ های هولناک این قاتل سریالی تمرکز کرده و بیشتر تمرکز خود را معطوف کار کارآگاهی اداره پلیس سان فرانسیسکو و تحقیقات هیئت تحریریه روزنامه San Francisco Chronicle در این مورد کرده است.

بدین ترتیب، اگر چه مخاطب از تماشای برخی از جنبه های روایی ترسناک تری که معمولاً در ژانر جنایی و قاتل سریالی دیده می شود محروم شده اما همچنان Zodiac به عنوان یکی از بهترین فیلم های معمایی و «چه کسی قاتل بود» قرن بیست و یکم است. دیوید فینچر که استاد ساخت فیلم های جنایی و رازآلود است، دو رشته داستانی را به شکلی بی نقص با هم ترکیب می کند و به روزنامه نگاران و کارآگاهان مجال می دهد تا مستقل از یکدیگر کار کنند تا اینکه تنش طبیعی داستان آن ها را به هم می رساند. مارک رافلو بازی تاثیرگذاری در نقش کارآگاه توشی دارد اما این جیک جیلنهال با کمی کمک از رابرت داونی جونیور است، شریان اصلی حیات پرتنش فیلم را ایجاد می کند.

روزیاتو