آیا شما می‌دانید که دلواپسی از تنها گذاشتن سگ دومین دلیلی است که باعث می شود که سگها زخمی شده و یا صاحبانشان آنها را ترک کنند؟
دلواپسی از تنها گذاشتن سگ می تواند در هر نژاد یا سنی رخ بدهد. سگها ممکن است افسرده شوند اگر از اعضایی که با آنها زندگی می کرده جدا شوند و می توانند مخرب شوند. پارس کردن مدام یا دستشویی کردن در خانه. بطوریکه شما ممکن است ببینید که شخصیت حیوانتان تغییر کرده است. او ممکن است پرخاشگر یا خجالتی شود ، او ممکن است افسرده شود و خودش را مریض کند ، آنها ممکن است شروع به جویدن قسمتی از بدن خودشان بکنند.
ژرمن شیپرد (Shepherd German) همسایه ما آنقدر دمش را جوید تا مجبور شدند آن‌را ببرند. او به تازگی یکی از افراد مورد علاقه اش را که در خانواده با آنها زندگی می کرد را از دست داده است و او بطور آشکار افسرده شده است. سگ من که از نژاد اشنوزر (Schnauze) است و سگ بسیار خوبی می باشد ، گهگاهی آشغالهای درون سطل زباله را برداشته و در سرتاسر خانه پخش می کند ، او این کار را اغلب انجام نمی دهد. آیا او اینکار را بخاطر اینکه ما خانه را ترک می کنیم انجام می دهد. این رفتارهای عجیب ، هم برای ما و هم برای سگ آزار دهنده است. در اینجا چند روش وجود دارد که می تواند این رفتارها را درست یا به حداقل برساند:
- جین فنل نویسنده کتاب “سگ حرف شنو” عقیده دارد که دلواپسی از تنها گذاشتن بخاطر اشتباهات اعضای خانواده اتفاق می افتد. یک سگ خودش را نسبت به اعضای خانواده مسئول پذیر می داند و وقتی آنها خانه را ترک می کنند ، سگها می ترسند که اتفاقی برای اعضای خانواده رخ دهد (او خودش را عضوی از اعضای خانواده می‌داند). درست مانند مادری که فرزندش برای اولین بار به تنهایی مدرسه می رود. جین فنل بر این عقیده است که وقتی سگی شما را بعنوان رهبر خانواده می شناسد دلواپسی از تنها گذاشتن بوجود نمی آید. اگر شما این غریزه سگ نسبت به خانواده را درک نمی کنید به قسمت رئیس سگ و بناکردن و نگهداری از حد و مرز سگ مراجعه کنید تا به شما کمک کند افکار غریزی سگتان را بهتر درک کنید.
- اگر شما دو تا سگ دارید، شما باید با هر یک بطور جداگانه بازی کنید. یواشکی از شیشه آنها را نگاه کنید یا دوربین فیلمبرداری گذاشته تا از آنها فیلم گرفته شود ، اینها می تواند به شما کمک کنند تا بفهمید کدام یک (یا هردو) مرتکب این کار ناشایست شده است.
- شما ممکن است به رفتار و روش جدیدی نیاز داشته باشید. شما باید رفتار ناشایست را رد کرده و رفتار خوب را تشویق کنید. اگر شما بروید و او را بغل کنید و به او دلداری دهید ، در این حالت شما دارید این رفتاری را که خوشایند نیست را تشویق می کنید و باعث گیج شدن سگ شما می شود. برای اینکه در این حالت او فکر می کند که “خوب، پس من دارم کار درستی رو انجام می‌دم که او برگشته و داره منو تشویق می‌کنه”.
- اگر سگ شما مخرب می باشد ، یک جعبه سگ خریده و از آن استفاده کنید. قدرتمند باشید ، به آن چشمهای دوست داشتنی توجهی نکنید. سرانجام شما و سگتان خشنودتر خواهید بود. وقتی دارید او را ترک می کنید بگویید “برو تو جعبه ات” ، او را در جعبه اش قرار دهید ، سرش را نوازش کنید و در اختیارش چیزهای جویدنی بگذارید و سپس او را ترک کنید. موقع رفتن برای نگاه کردن او سرتان را بر نگردانید ، به او نگویید هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد و حتی به او نگویید “مامان زود برمی‌گرده”.
- آخر هفته ها با او تمرین کنید. او را ۲ دقیقه تنها بگذارید و وقتی برگشتید او را تشویق کنید و به او خوراکی دهید. مدت زمانی را که او را تنها می گذارید را بالا ببرید ، از ۲ دقیقه به ۵ و سپس ۸ و همینطور بالاتر. رفتارها و حرکات بد را تشویق نکنید. برای پارس کردن من عقیده دارم که از پوزه بند استفاده کنید. فقط مطمئن باشید که اگر رفتارش درست شد ، پوزه بند را از او باز کنید.
- تلویزیون را برای حیوان خود روشن بگذارید. اگر شما یک حیوان بیشتر ندارید و مدت زمان زیادی را در روز او را تنها می گذارید باید یک حیوان دیگر برای بودن با او بیاورید.
- آیا سگ شما به حد کافی فعالیت بدنی دارد؟ آیا شما وقت کافی برای او صرف می کنید؟ این سئوالات و سئوالات دیگر باید پرسیده و مشخص شود. بعضی اوقات این چیزهای کوچک است که باعث بروز مشکل در کنترل سگ شما می شود.
دلواپسی از تنها گذاشتن قابل کنترل است اما علاج پذیر نیست.
این نوشته اولین بار در ماهنامه دامپزشکی و بهداشت منتشر شده است.
