سمک عیار، روایتی کهنه از ادبیات عامیانه
در میان موارد گوناگون ادبیات عامیانه، قصههای ایرانی از کهنترین نمونههای تفکر و تخیل مردمی هستند که آرزوها و پندارهای خود را در قالب آن ریخته و با گذشت روزگاران اجزائی به آن افزوده و یا از آن کاستهاند و آنها را سینه به سینه نقل کردهاند تا به ما رسیدهاند. سمک عیار قدیمیترین داستان عامیانه بلند منثور فارسی، نمونهای برجسته از این نوع ادبیات است که علاوه بر دارا بودن ارزشهای ادبی، اجتماعی و تاریخی نشان دهنده فرهنگ، اندیشه، باورها و اعتقادات مردمانی است که در عین سادگی، از تخیلی عمیق برخوردار بودهاند.
ادامه