مطالعات نشان داده که تغذیه مناسب در افزایش قدرت یادگیری کودکان مؤثر است و نخوردن صبحانه می‌تواند اثرات متعددی بر یادگیری آنها داشته باشد. در شرایط ناشتایی کوتاه مدت، مکانیسم هموستاتیک، گلوگز خون را در سطحی ثابت نگه می‌دارد که بر عملکرد طبیعی مغز لطمه وارد نشود. اما اگر مدت زمان ناشتایی طولانی شود، نگهداری قند خون در سطحی که مغز قادر به فعالیت طبیعی خود باشد، دشوارتر شده و یادگیری و تمرکز حواس مختل می‌شود. بررسی‌های سال‌های اخیر نشان داده است که افزایش نسبی قند خون، موجب بهبود عملکرد مغز و یادگیری کودکان مدرسه‌ای می‌شود. یکی از دلایل افزایش یادگیری در صورت بالا رفتن قند خون، ساخته شدن استیل کولین است که به عنوان یک نوروترانسمیتور، نقش آن در تقویت حافظه به اثبات رسیده است. در همایشی که در سال ۱۹۹۵ تحت عنوان «صبحانه، کارایی، سلامت» برگزار گردید، اعلام شد کودکانی که از خوردن صبحانه امتناع می‌ورزند، درانجام تکالیف ریاضی، کارایی کمتری دارند و قدرت خلاقیت و ابتکار آنها کاهش می‌یابد. نخوردن صبحانه در صورتی که تداوم یابد و تبدیل به عادت شود، علاوه بر عوارض فوق، موجب کمبود دریافت مواد مغذی روزانه مورد نیاز فرد می‌شود که در وعده‌های دیگر جایگزین نخواهد شد و در نتیجه به کمبود کالری، ویتامین‌ها و املاح می‌انجامد.

نکته

برای اینکه کودکان، برای خوردن صبحانه اشتهای کافی داشته باشند، باید شام را در ساعات ابتدایی شب صرف کنند و حتی‌الامکان شب‌ها در ساعت معینی بخوابند تا صبح‌ها بتوانند زودتر بیدار شده و وقت کافی برای خوردن صبحانه داشته باشند. اگر والدین صبحانه را به عنوان یک وعده غذایی مهم تلقی کنند و هر روز دور سفره صبحانه  بنشینند، خود مشوق کودکان به صرف صبحانه خواهند بود. والدین خوب باید سحرخیزی، ورزش و نرمش صبحگاهی و خوردن صبحانه در محیط گرم خانواده را به کودکان خود بیاموزند. غذاهایی مثل فرنی (آرد برنج یا آرد گندم یا نشاسته به همراه شیر و شکر) شیربرنج، حلیم و عدسی اغلب مورد علاقه کودکان این سنین هستند و از ارزش غذایی برخوردارند. غذاهایی از قبیل نان و پنیر و گردو، نان و تخم مرغ، نان و کره و مربا، نان و کره و خرما، همراه با یک لیوان شیر یک صبحانه سالم و مغذی برای کودکان سنین مدرسه به شمار می‌رود.

میان وعده‌ها

کودکان سنین مدرسه، علاوه بر ۳ وعده غذایی اصلی به میان وعده نیاز دارند. در این سنین، کودکان باید هر ۴ تا ۶ ساعت برای نگه‌داشتن غلظت قند خون در حد طبیعی، غذا بخورند تا فعالیت سیستم عصبی و عملکرد مغز در حد مطلوب باقی بماند. در عین حال، کبد که مسئول ذخیره گلوکز به صورت گلیکوژن و آزادسازی آن به خون در صورت نیاز می‌باشد، در کودکان این سنین تنها برای حدود ۴ ساعت گلیکوژن ذخیره می‌کند. بنابراین، دانش آموزان در این سنین به خوردن غذا در وعده‌های بیشتری نیاز دارند و باید بین صبح تا ظهر و ظهر تا شب میان وعده مصرف کنند. البته ارزش غذایی میان وعده‌ها نیز باید در نظر گرفته شود. دانش آموزان باید بدانند که آنچه نیازهای بدن آنها را تأمین سازد، چیپس، پفک و سایر تنقلات کم ارزش غذایی نیستند، بلکه موادی است که دارای ارزش غذایی بالایی بوده و  از یک یا چند گروه اصلی غذایی تهیه شده باشند. استفاده از انجیر خشک، توت خشک، بادام، پسته، گردو، برگه زردآلو و انواع میوه‌ها نظیر سیب، پرتقال، نارنگی، هلو، زردآلو، انگور، لیموشیرین و سبزیجاتی نظیر هویج، کاهو، خیار و ساندویچ‌هایی مثل نان و پنیر و سبزی، انواع کوکو و کتلت، نان و حلوا شکری، نان و پنیر و خرما می‌تواند به عنوان میان وعده در برنامه غذایی دانش آموزان قرار گیرد.

این مطلب اولین بار در ماهنامه علم و ادب منتشر شده است.