تکنولوژی برای آسان‌تر کردن زندگی بشر ساخته شده، اما این فیلم‌های ترسناک با دقت به جنبه‌های تاریک آن می‌پردازند. از زمانی که ژانر علمی تخیلی شکل گرفت، فناوری اغلب به عنوان تهدیدی بالقوه برای آینده بشر به تصویر کشیده شده است. زمانی که ژانر وحشت نیز به بررسی این مضامین پرداخت، شاهد انفجاری از داستان‌های غیرمنتظره بودیم که تکنولوژی را به عنوان شخصیت منفی نمایش می‌دهند.همزمان با پیشرفت چشمگیر تکنولوژی، سینما نیز تحول عظیمی داشته است. در دهه ۸۰، تلویزیون به عنوان تهدید و شخصیت منفی فیلم های ترسناک ظاهر می شد. امروزه، نگرانی ها به هوش مصنوعی معطوف شده است. فیلم ها به عنوان محصول هر دوره تاریخی، به خوبی بازتاب دهنده ترس و نگرانی های نسل خود هستند. ژانر وحشت با تکیه بر همین امر، با به تصویر کشیدن احتمالات غیرقابل پیش بینی فناوری در قالب های هولناک، مخاطبان را به وحشت انداخته است. در ادامه به ۱۰ فیلم ترسناک که در آن تکنولوژی نقش منفی را بر عهده دارد، اشاره می کنیم.

۱۰-Lake Mungo (2008)

“دریاچه مانگو” با روایت یک داستان ترسناک مستندگونه، خانواده‌ای سوگوار را دنبال می‌کند که پس از غرق شدن آلیس، دختر ۱۶ ساله آن‌ها در سد محلی، مجموعه‌ای از رویدادهای عجیب را در خانه‌شان تجربه می‌کنند. آن‌ها که متقاعد شده‌اند آلیس در تلاش است با آن‌ها ارتباط برقرار کند، دوربین‌های متعددی را در خانه قرار می‌دهند و با تصاویر دلخراش‌کننده‌ای در گوشه‌های تاریک‌تر خانه مواجه می‌شوند.”دریاچه مانگو” بیشتر برای صحنه ترسناک ناگهانی‌اش در انتها که کل داستان را به هم وصل می‌کنه شناخته شده، اما لایه زیرین فیلم در مورد تکنولوژی هست که باعث میشه ترسناک‌ترین لحظات فیلم شکل بگیرند. تو فیلم، از تکنولوژی برای دستکاری احساسات و منطقی کردن عمیق‌ترین ترس‌های این شخصیت‌ها استفاده میشه؛ چه به شکل روح آلیس باشه و چه، در مورد مرگ خود آلیس، یه پیشگویی مرگ ناراحت‌کننده.

۹-M3GAN (2023)

“فیلم M3GAN با کنار گذاشتن هرگونه ظرافت و استعاره، رویکردی واضح و مستقیم را در پیش گرفته است. تعداد کمی از فیلم‌های ترسناک به صراحت این فیلم هستند که هوش مصنوعی را در قالب یک عروسک دوست‌داشتنی و هم‌اندازه‌‌ی انسان، به‌عنوان تجسمی از شر به تصویر می‌کشند. M3GAN که برای ایجاد پیوند عاطفی با تنها فرزند سازنده‌‌اش طراحی شده، به تدریج تسلیم تمایلات سرکشانه‌ای می‌شود که اطرافیانش را در معرض خطر قرار می‌دهد.””گرچه فیلم می تونست از لحن خشن‌تری بهره‌مند بشه (با وجود داشتن نسخهٔ بزرگسال)، اما ترکیب طنز و ترس به‌خوبی عمل می‌کنه و به انتقاد از آخرین ترند‌های تکنولوژی می‌پردازه. پیام فیلم واضحه: هر تلاشی برای فروش هوش مصنوعی به عنوان ابزاری مؤثر برای پر کردن خلأهای زندگی شخصی، هرگز نمیتونه جایگزین استدلال منطقی انسان بشه — حداقل تا زمانی که هوش مصنوعی حتی بیشتر از این تکامل پیدا کنه.”

۸-We’re All Going to the World’s Fair (2021)

“We’re All Going to the Fair”، اولین فیلم ترسناک جذاب ساخته جین شوئن برون، مستقیماً مخاطب آن دسته از افرادی است که در گوشه‌های تاریک و غیرقابل پیش‌بینی اینترنت بزرگ شده‌اند، جایی که امکان تبدیل شدن به هر کسی که دوست دارید، هم هیجان‌انگیز است و هم خفه‌کننده. در این فیلم، یک نوجوان تنها پس از شرکت در یک بازی نقش‌آفرینی آنلاین مرموز، به تدریج کنترل واقعیت خود را از دست می‌دهد.”چالش “نمایشگاه جهانی” که عنوان فیلمه، نمادی از همه داستان‌های ترسناک آنلاین، تست‌های ویروسی و انجمن‌های مبهمی هست که در اولین دهه‌های این قرن تعداد زیادی از نوجوانان رو به خودشون جذب می‌کردن. تو این فیلم، تکنولوژی دروازه جالبی به قلمروی هست که دروغ‌های آدم زنده می‌شن. این میتونه حواس کاربرها رو از واقعیت کسل‌کننده‌شون پرت کنه، اما وقتی واردش بشن، دیگه راه برگشتی ندارن.”

۷-Suicide Club (2001)

«باشگاه خودکشی» به یکی از فیلم‌های ترسناک ژاپنیِ نمادین در ذهن مخاطبان مدرن تبدیل شده است، هرچند گم شدن در مفهوم اصلی فیلم آسان است. داستان فیلم با یک تراژدی شروع می‌شود، جایی که ۵۴ دختر دبیرستانی خود را جلوی یک قطار در حال حرکت می‌اندازند. پس از آن، یک کارآگاه سعی می‌کند راز پشت زنجیره خودکشی‌هایی که کشور را فراگرفته است، حل کند.»”فیلم به تاریخچه حساس ژاپن با خودکشی و نرخ بالای آن در بین جوانان می پردازد. با این حال، «باشگاه خودکشی» همچنین ارتباطی تکان دهنده بین مسیر غم انگیز کشور و کنترل رسانه ای که توسط فناوری منتشر می شود برقرار می کند و حقیقتی تاریک را در مورد جامعه تماشاگری که کنترل توده ها را به دست می گیرد، آشکار می کند.”

۶-Unfriended (2014)

“Unfriended” یک فیلم ترسناک دلهره‌آور دسکتاپی است که از وب‌کم و گفتگوی تصویری زنده به عنوان ابزاری هولناک برای ایجاد ترس استفاده می‌کند. داستان فیلم درباره گروهی از شش دوست دبیرستانی است که توسط یک کاربر مرموز در اسکایپ فراخوانده می‌شوند؛ کاربری که ادعا می‌کند همکلاسی آن‌ها است که دقیقاً یک سال پیش خودکشی کرده است.می‌تونیم بگیم “Unfriended” نقطه عطفی برای فیلم‌های ترسناک پیدا شده‌ای بود که روایت “فیلم پیدا شده” رو با فضای آنلاین تطبیق می‌دادند. در حالی که فیلم‌های ترسناک معمولی با پیدا کردن ویدیوهایی درباره اتفاقاتی که قبلاً رخ داده‌اند و عمدتا با پایانی غم‌انگیز همراه هستند، روایت این فیلم با شخصیت‌هایی که در زمان واقعی با هم چت می‌کنند، پیش می‌رود. علاوه بر این، فیلم از ساختار اسکایپ به نفع خودش استفاده می‌کنه و تصویری موزاییکی از چندین شخصیت و واکنش‌های همزمان آن‌ها را به نمایش می‌گذارد.

۵-Pontypool (2008)

در یک روز کاری به ظاهر معمولی در ایستگاه رادیویی، یک دی‌جی و همکارانش با گزارش‌هایی از شیوع مرگبار زامبی مواجه می‌شوند. آنها با استفاده از غرفه رادیویی به عنوان پناهگاه و ابزاری برای اطلاع‌رسانی به مخاطبان، برای زنده ماندن و نجات جان دیگران تلاش می‌کنند.”Pontypool” یک فیلم ترسناک فراگیر است که تماماً در یک مکان واحد اتفاق می‌افتد. این فیلم از آن دسته از فیلم‌هایی است که به طرز ماهرانه‌ای مخاطب را فریب می‌دهد تا فکر کند شخصیت‌ها کار درستی انجام می‌دهند، در حالی که در واقع مشکل را بدتر می‌کنند. مشخص می‌شود که عفونت زامبی در این فیلم از طریق زبان انگلیسی منتقل می‌شود و به سرعت رادیو را به بدترین دشمن همه تبدیل می‌کند.

۴-Ringu (1998)

“Ringu” بدون شک یکی از برجسته‌ترین فیلم‌های ترسناک ژاپنی معاصر است. این فیلم با الهام گرفتن از افسانه‌های قدیمی ژاپنی و تلفیق آن‌ها با عصر تکنولوژی، الهام‌بخش بسیاری از آثار دیگر در این ژانر شده است. داستان فیلم حول یک نوار ویدیویی نفرین‌شده می‌چرخد که تصاویری کابوس‌وار در خود دارد: هر کسی که آن را تماشا کند، هفت روز فرصت دارد تا قبل از اینکه روحی خبیث به سراغش بیاید زنده بماند.“«حلقه» با بازی با ترس‌های غیر منطقی مخاطبان از طریق عناصر متمایز و نگران‌کننده‌ای که تشکیل‌دهنده یک افسانه‌ی شهری ترسناک و باورنکردنی هستند، مخاطبان رو میخکوب می‌کنه. از تصاویر عجیب‌وغریب موجود در نوار ویدیویی تا ظاهر ترسناک و وهم‌آور «ساداکو»، این فیلم اسطوره‌شناسی اختصاصی خودش را داره. حلقه، از اولین فیلم‌های ترسناک بود که خطرات محتوای ویروسی در جنبه‌های تاریکِ اون رو درک کرد و تونست با استفاده از رسانه‌ی رو به رشد VHS، شکلی فیزیکی و دلهره‌آور به اون بده.”

۳-The Den (2013)

قبل از اینکه “Unfriended” با فرمت چت زنده اش اینترنت را منفجر کند، “The Den” با استفاده از یک وب سایت داستانی شبیه به Omgel قدیمی، پیشگام این رویکرد پیچیده بود. این فیلم در مورد پلتفرمی است که به کاربران اجازه می دهد با غریبه های تصادفی از سراسر جهان چت کنند. الیزابت در حالی که به تنهایی “The Den” را امتحان می کند، به طور تصادفی شاهد یک قتل آنلاین می شود و خود را در معرض یک توطئه خطرناک قرار می دهد.با اینکه فیلم در نهایت به سمت کلیشه‌های ژانر ترسناک پیش می‌ره، اما نمی‌شه انکار کرد که «The Den» به طور موثری جنون اینترنت رو به فیلم ترجمه می‌کنه. فیلم با مفهوم‌های پیچیده‌ای که اون موقع ذهن همه رو مشغول کرده بود — وب تاریک، داستان‌های ترسناک آنلاین و فیلم‌های اسناف — بازی می‌کنه و تماشاگر رو به ترسناک‌ترین بخش‌های اینترنت می‌بره.ٰ

۲-Possessor (2020)

هنگامی که عناصر علمی تخیلی و ترسناک با هم ترکیب میشن تا تاثیرات فناوری روی جامعه رو به تصویر بکشن، میتونه اوضاع حسابی ترسناک بشه. فیلم “Possessor” با موضوع تکامل روز افزون تکنولوژی، به قدرت شرکت های غول تکنولوژی روی جهان نگاهی میندازه. داستان فیلم حول یک قاتل نخبه می گرده که توسط شرکتی استخدام میشه که از تکنولوژی کاشت مغزی برای “تصاحب” بدن افراد دیگه و حذف اهداف بالقوه استفاده میکنه.”Possessor فیلم بی‌رحمانه‌ای هست و برندن کروننبرگ با به تصویر کشیدن خشونت‌های دلخراش و غیرقابل فراموشی، میراث ژانر وحشت جسمانی پدرش رو ادامه می‌ده. پیچیدگی‌های تکنولوژی فیلم، ذهن و روان درهم‌پیچیده‌ی شخصیت‌ها رو به نمایش می‌گذارد، جایی که بدن و ذهن برای کنترل یکدیگر با هم مبارزه می‌کنن.”

۱-Kairo (AKA Pulse) (2001)

“کایرو (همچنین با نام Pulse شناخته شده)، یک داستان ارواح علمی تخیلی ژاپنی، از دنیای فناوری به عنوان دروازه ای برای ورود ارواح عذاب دیده به دنیای زنده‌ها استفاده می‌کند. این ارواح برای فرار از تنهایی طاقت‌فرسای دنیای دیگر، به توکیوی وسواس‌زده به اینترنت نفوذ می‌کنند. فیلم دو داستان موازی را دنبال می‌کند که در آن‌‌ها، شخصیت‌ها به روش‌های مختلف تلاش می‌کنند از فروپاشی دنیای مدرن فرار کنند و شاهد مجموعه‌ای از رویدادهای عجیب و غریب می‌شوند که به نظر می‌رسد به دنیای مجازی مرتبط هستند.””فیلم کایرو که در سال ۲۰۰۱ اکران شد، به طرز پیشگویانه‌ای نحوه‌ی افزایش فاصله بین افراد با پیشرفت تکنولوژی و گرفتار شدن آن‌ها در چرخه‌ی معیوب انزوا را پیش‌بینی کرد. این فیلم با ترکیب ژانرهای ترسناک و علمی تخیلی، برخی از ترسناک‌ترین صحنه‌های مشاهده‌ی ارواح در تاریخ سینما را ارائه می‌دهد و روایت ظاهراً ساده‌ی آن به ابعاد فاجعه‌باری گسترش می‌یابد.”