چه می‌شود اگر ماه ناگهان به زمین نزدیک‌تر شود؟ تا نقطه‌ای که در مسیر برخورد با سیاره ما قرار گیرد! آیا زمین از این برخورد نجات پیدا می‌کند؟ یا اصلا برخوردی در کار خواهد بود؟ آیا ماه توسط گرانش زمین تکه تکه می‌شود؟ دیدن این منظره از زمین چه شکلی است؟ در ادامه با ویوین و داستان سقوط ماه بر روی زمین همراه باشید.
ماه تنها قمر طبیعی زمین است و بزرگترین جسمی که آسمان شب ما را روشن می‌کند. اولین و تنها مکان فراتر از زمین که انسان بر روی آن قدم گذاشته است. کشش گرانشی ماه باعث ایجاد جزر و مد بر روی زمین می‌شود. جزر و مدهایی که مشوق حرکت حیات از اقیانوس‌ها به خشکی بوده‌اند. کششی که جلوی تکانه‌های زمین در محور خود را میگیرد و باعث پایداری نسبی اقلیم آب و هوایی می‌شود. به طور مختصر، ماه زمین را جایی بهتر برای زندگی کرده است. بنابراین چه می‌شود اگر سرعت آن زیاده شده و در جهت زمین حرکت کند؟
نقشه ماه برای نابودی زمین با برخورد ناگهانی با آن در لحظه رسیدن به حد رُش، به هزاران تکه تقسیم خواهد شد. خود ماه تکه تکه می‌شد و هیچ وقت نمی‌توانست به سطح زمین برسد و صحنه‌ای چشمگیر را ایجاد می‌کرد.
اما صبر کنید حد رُش چیست؟ (Roche limit) در مکانیک سماوی حد رُش نقطه‌ایست که گرانشی که یک قمر را منسجم نگه داشته است ضعیف‌تر از نیروهای کشندی یا جزر و مدی است که تلاش بر تکه تکه کردن آن دارند. به بیان دیگر، ماه می‌تواند تا فاصله ۱۸,۴۷۰ کیلومتری زمین نزدیک شود تا قبل از اینکه – بومممم.
نیروهای کشندی آن را تکه تکه خواهند کرد. تمامی ردپاها و پرچمی که بر روی ماه گذاشته‌ایم، تمامی دهانه‌ها و دره‌ها پراکنده خواهند شد. تا حلقه‌ای از باقی‌مانده‌های آن در بالای خط استوای زمین تشکیل شود.
و زمین بعد از زحل دومین سیاره‌ای در منظومه خورشیدی خواهد بود که این حلقه‌ی زیبای قابل توجه را خواهد داشت.
تفاوتشان با هم در این است که که حلقه‌ی ما ماندنی نخواهد بود. بارانی از تکه‌های قمر پیشین ما یعنی ماه، بر روی زمین خواهد بارید. به شکلی که انگار صدها هزار سیارک بر روی ما سقوط خواهد کرد و در این حین شهرهای ما را محو خواهد کرد. زمانی که ماه به سمت زمین به حرکت بیفتد تاثیر جزر و مدی که بر روی ما داشت افزایش پیدا خواهد کرد. در زمانی که به حد رُش برخورد کند باعث ایجاد مدهایی به بلندی ۷۶۰۰ متر می‌شود. دنیای ما توسط گروهی از سونامی‌هایی که ده بار در روز رخ می‌دهد ویران خواهد شد. اما برای مدت کوتاهی، موج سواران حرفه‌ای از این امواج لذت خواهند برد. از سوی دیگر این مسئله می‌تواند راه حل گرمایش جهانی باشد.
با نزدیک شدن ماه سرعت چرخش زمین افزایش پیدا خواهد کرد. روزها کوتاهتر و کوتاهتر خواهند شد. دمای جهان کاهش پیدا خواهد کرد و هیچکس دیگر نگران گرمایش جهانی نخواهد بود، مگر اینکه سیارک‌ها زمین را به آتش بکشند. آنگاه دیگر انسانی وجود نخواهد داشت که نگران چیزی شود. حقیقتا من خیلی نگران چنین پدیده‌ای نیستم. در واقع ماه هر سال چهار سانتی‌متر از ما دور و دورتر می‌شود. بنابراین احتمال دیدن حلقه‌های زیبای زحل مانند بر روی زمین وجود ندارد.
