برخی از این مواد تشکیل دهنده، علاوه بر این، هیچ وقت فکر نمی‌کردیم وجود داشته باشد. از عناصر انفجاری تا کیهانی، در ادامه مطلب با عجیب‌ترین، جالبترین و ناشناخته‌ترین چیزهایی که بدن شما را تشکیل داده آشنا خواهید شد.

۱۰- الکل

نوشیدنی‌های الکی در بین پرمصرف‌ترین‌ها در جهان هستند. به طوری که سالانه در حدود ۳۶ میلیارد لیتر الکل هر سال در سراسر جهان مصرف می‌شود که برای پر کردن ۱۴ هزار استخر المپیک کافی است. پر واضح است که الکل و انسان در ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر هستند.  به طوری که بدن الکل مورد نیازش را خود تولید می‌کند.
اتانول نوعی الکل طبیعی است که بعد از تخمیر مواد ارگانیک به وجود می‌آید و در نوشیدنی‌های الکلی موجود است. در بدن انسان باکتری‌های موجود در دهان و روده‌ها قادر به تولید اتانول از درون هستند. برای چنین اتفاقی، باکتری و مخمر باعث تخمیر کربوهیدرات‌هایی مانند شکر در دستگاه گوارش می‌شود. این فرایند تولید کننده مقدار کمی اتانول است.

بر اساس مطالعات متعددی یک انسان سالم و هوشیار به طور کلی ۰.۸ میلی‌گرم اتانول در هر لیتر خون دارد. متانول، نوع دیگری از الکل نیز با غلظت ۰.۶ میلی‌گرم در هر لیتر خون وجود دارد. خوشبختانه مقدار آن به قدری کم است که تشخیص آن آسان نیست و برای شخص مشکلات قانونی ایجاد نمی‌کند.

اما برخی افراد به این سادگی این الکل را ندارند، بالاخص کسانی که دارای سندروم ABS هستند. تحت چنین شرایطی سیستم هضم کننده فرد با باکتری‌ها و قارچ‌های تولید کننده مخمر انباشته شده که می‌تواند مقدار زیادی الکل از غذاهای غنی از قند تولید کند. افراد دارای این سندروم بیش از ۴ گرم الکل در هر لیتر خون دارند، در حدی که همیشه بدون نوشیدن چیزی مست هستند.

۹- اوزون

اوزون ماده‌ای ناپایدار است که از سه اتم اکسیژن تشکیل شده. اوزون می‌تواند به مولکول‌های ساده‌تری در چند دقیقه تجزیه شود. به همین دلیل، گاز اوزون موجود در جو باید دائما پر شده و اگر منابع کافی برای تشکیل نداشته باشد باعث از بین رفتن آن می‌شود. تابش فرابنفش، رعد و برق و فعالیت‌های انسانی تولید کننده اکثر اوزون موجود در زمین است.

تقریبا دو دهه پیش بود که دانشمندان کشف کردند که سیستم ایمنی بدن انسان برای مقابله با تهدیدات بیولوژیکی اوزون تولید می‌کند. بدن ما دارای سلول‌هایی با نام نوتروفیل است که در بدن برای حذف باکتری‌های عفونی و قارچ‌ها حرکت می‌کند. برای این کار نوتروفیل‌ها، پادتن‌ها را با مولکول‌های اکسیژن انرژی بالا تغذیه میکنند. سپس پادتن‌ها مولکول‌ها را به اوزون تبدیل کرده که برای حذف باکتری‌های مهاجم کاربرد دارد. نوتروفیل‌ها درگیر میکروارگانیسم‌های خارجی می‌شوند و آن‌ها را مولکول‌های تازه متولد شده اوزون برای تخریب بمباران می‌کنند.

از آنجایی که سه چهارم سلولهای سفید خون بدن ما را نوتروفیلها تشکیل دادهاند، مقدار اوزون تشکیل شده در هر انسان به اندازه کافی است. گرچه این چیز خوبی نیست، اوزون با غلظت بالا زیان آور است. در ۲۵ کیلومتری بالای زمین، اوزون لایهای گاز را تشکیل داده که از حیات زمین در برابر تشعشعات خورشید حفاظت میکند. اما در نزدیکی سطح زمین، اوزون در آلودگی هوا دست دارد و باعث تولید دود میشود. و در بدن انسان باعث از بین بردن کلسترول و تشکیل مولکولهای سمی میشود که باعث بیماریهایی مانند آترواسکلروز و آرتروز میشود.

۸- سیانید

سیانید برای انسان ترکیب شیمیایی به شدت سمی است. با جلوگیری از تنفس سلولی در ارگانسیم‌ها انسان را در مدت کوتاهی می‌کشد. برای قرن‌ها از این ماده برای کشتن انسان‌ها استفاده شده است.  به همین دلیل جالب است بدانید که سیانید به طور طبیعی در بدن انسان وجود دارد. غلظت‌های مختلف سیانید هر روز از طریق آب، هوا و غذا وارد بدن انسان می‌شود. در واقع غذاهایی مانند سیب و اسفناج ناقل سیانید هستند. اما نترسید، غلظت آن بسیار کم است. در حد بسیار کمی میکروگرم. برای کشتن یک انسان ۷۰ کیلوگرمی به ۰.۱ گرم سیانید نیاز است.

سیانید در بدن انسان نیز تولید می‌شود. به طور مثال فرایندهای شیمیایی در بزاق منجر به ایجاد گاز سیانید درون گلو می‌شود که در نهایت با تنفس خارج می‌شود. تخمین زده می‌شود که در هر زمانی یک انسان سالم می‌تواند تا ۵۰ میکروگرم سیانید در هر ۱۰۰ گرم بافت داشته باشد. چنین ترکیب‌هایی درون بدن ما انباشه نمی‌شوند. اکثرا درون کبد فرآوری شده و از طریق ادرار دفع می‌شود. بخش دیگری توسط ریه‌ها به کربن دی اکسید تبدیل شده و ماند گاز سیانید در هر تنفس آزاد می‌شود. فرآیند پشت جذب، تولید و سم زدایی سیانید در ارگانیسم انسان تقریبا پچیده است.

۷- عناصر رادیواکتیو

هر نوع تشعشعی به مقدار زیاد برای انسان مضر است. برای مثال، حتی اگر اشعه فرابنفش در صدد سوزاندن پوست ما نباشد، تشعشعات پس زمینه که در هر جایی پیدا می‌شود ما را در معرض ابتلا به سرطان قرار می‌دهد. اما آیا می‌دانستید که در بدن ما نیز مواد رادیواکتیو وجود دارد؟ یکی از آن‌ها ثوریوم است فلزی سنگین که در دستگاه‌های الکتریکی استفاده می‌شود. ما هر روز مقدار کمی ثوریوم را از طریق آب و غذا مصرف میکنیم.

یکی دیگر از این مواد اورانیوم است. عنصری سنگین و به شدت رادیواکتیو که بطور طبیعی در سرتاسر سیاره وجود دارد. عمده استفاده آن در رآکتورهای هسته‌ای و سلاح‌های کشتار جمعی است. مطالعات نشان داده است هر انسان بالغ ۲۲ میکروگرم اورانیوم درون بدنش وجود دارد و می‌تواند روزانه ۵ میکروگرم را مصرف کند. بزرگترین منبع آن غذا و بالاخص سبزی نشسته و آب است. اورانیوم وارد جریان خون شده و بعد از چند ماه از آن دفع می‌شود. دو سوم اورانیوم مصرفی درون استخوان‌ها وجود دارد.

همچنین پتاسیم -۴۰ که یک ایزوتوپ رادیواکتیو مفید برای بدن است نیز وجود دارد.

۶- فلزات با ارزش

هرچیزی که درون بدن انسان است خطرناک یا رادیواکتیو نیست. عناصر باارزشی درون شما وجود دارد که شما را به شکل طبیعی از نظر اقتصادی با ارزش می‌کند. اما استخراج آن‌ها از بدن و فروش آن‌ها توصیه نمی‌شود.

در ابتدا طلا. اکثر طلای موجود در بدن انسان درون خون با حجم ۰.۰۲ درصد وجود دارد و بطور کل ۰.۲ میلیگرم طلا وجود دارد که برای ساخت یک مکعب ۰.۲۲ میلیمتری کافی است. از دیگر عناصر با حجم کم سم نقره است. یک انسان به طور میانگین تا ۸۸ میکروگرم نقره در روز مصرف می‌کند.

اما ارزش این مقدار بسیار کم است، درسته؟ محققین دریافته‌اند که مدفوع انسان نیز شامل ذرات طلا و دیگر فلزات گران قیمت است. یک کیلوگرم مدفوع انسان شامل ۴ گرم مس، نقره، وانادیوم و طلا است. تخمین زده شده که مدفوع  یک میلیون انسان ارزش ۱۳ میلیون دلاری دارد.

۵- مخدرهای سنگین

بدن انسان برخی مخدرهای معروف را خود تولید می‌کند. بطور مثال بدن ما تولید کننده مولکول‌هایی شبیه مواد شیمیایی موجود در ماریجوآنا است. مغز نیز تولیدکننده ترکیبات شیمیایی به نام اندورفین است که تاثیرات شبیه به مورفین را دارد. ارگایسم‌های بدن میتوانند به طور طبیعی مخدرهایی را در حجم بالا تولید کنند که تهدید کننده حیات و کاملا غیرقانونی است.

یکی از این مواد دی متیل تریپتامین است. ماده ای که از آمریکای جنوبی استخراج می‌شود و قابل نوشیدن، کشیدن و تزریق کردن است. این ماده دارای تاثیرات توهم‌زایی جدی است که مغز انسان نیز مقدار کمی از آن را تولید می‌کند. گفته می‌شود که این ماده در هنگام خواب عمیق یا در تجربه نزدیک به مرگ آزاد می‌شود.

ماده‌ی دیگری که در بدن تولید می‌شود GHB یا اکستازی مایع است. این ماده استفاده‌های مختلفی دارد. بدنسازان برای رشد عضلات تزریق می‌کنند در حالی که دکترها برای مشکلات خواب تجویز می‌کنند. استفاده ناصحیح از آن بسیار خطرناک است.

در میان دیگر موارد تزریق این ماده همراه با الکل باعث کشته شدن فرد و یا به کما فرو رفتن او می‌شود. این ماده در بسیاری از بافت‌های بدن، خون و مغز با غلظت تا ۱ میلی‌گرم در هر لیتر یافت می‌شود.

هر دو ماده‌ی DMT  و  GHB غیرقانونی هستند و در بسیاری از کشورها ممنوع شده‌اند.

۴- میدان‌های مغناطیسی

مغناطیس برای ادامه حیات ضروری است. برای مثال، تاثیر مغناطیسی خورشید از سیاره ما در برابر تشعشعات کیهانی محافظت می‌کند. و بدون میدان مغناطیسی زمین، تشعشعات خورشید جو ما را از بین می‌برد و ما را همچون مورچه‌ای زیر ذره‌بین می‌کشد. گونه‌های جانوری دارای مغناطیس خود هستند و ما نیز استثنا نیستیم.

جریان‌های الکتریکی مغناطیس تولید می‌کنند، بنابراین هر شی‌ای که درون خود جریان الکتریکی دارد، دارای میدان مغناطیسی است. و از آنجایی که الکتریسیته درون سیستم اعصاب ما در جریان است، میدان مغناطیسی درون و اطراف ما تولید می‌شود. هر یک از اندام‌های ما با مقدار خاصی از الکتریسیته کار می‌کند، بنابراین هر قسمت از بدن ما دارای میدان مغناطیسی خود است.

میدان مغناطیسی مغز ۲۰۰ بار ضعیف‌تر از سیاره ماست. قلب دارای میدان مغناطیسی یک میلیون بار کوچکتر از زمین است. میدان مغناطیسی قلب به حدی قوی است که از بدن خارج شده و گفته می‌شود که بر روی فرایندهای بیولوژیکی خاصی اثر گذار است.

۳- غبار ستارگان

نه تنها غبار ستارگان درون بدن ما وجود دارد، بلکه ما از این غبار ساخته شده‌ایم. در ابتداری هستی، تنها عناصر پایه مانند هیدروژن و هلیم وجود داشتند. با کنار هم قرار گرفتن این عناصر و تشکیل اولین ستاره‌ها، عناصر سنگین‌تر و پیچیده‌تر شروع به شکل گرفتن کردند. عناصری همچون کربن، نیتروژن، اکسیژن، فسفر، آهن و سولفور. این عناصر شکل دهنده انسان هستند.

چطور این عناصر به زمین رسیدند؟ وقتی ستاره‌ها به پایان عمر خود می‌رسند، منفجر می‌شوند و لایه‌ی خارجی خود را با مقدار زیادی عناصر دیگر به بیرون پرتاب می‌کنند. پس از سفری طولانی، باقی‌مانده آن ستاره‌ها به زمین رسیده و با چیزهای دیگر مخلوط می‌شوند. سپس زندگی گیاهی این مواد موجود در خاک را جذب کرده و ما با خوردن آن گیاهان آن‌ها را جذب می‌کنیم.

در طی سالیان سال، مواد شکل گرفته درون ستاره جزیی از بدن ما شده است. دو سال پیش محقیقن دریافتند که ۹۷ درصد اتم‌های درون بدن انسان در ستاره‌ها نیز یافت می‌شود. علاوه بر این ۹۳ درصد حجم بدن را گرد ستاره‌ها تشکیل داده است.

۲- نور

برای مدت زمان طولانی‌ای گفته می‌شد که بدن از خود تشعشات نور را ساطع می‌کند. برای مثال گرمای بدن ما تولید کننده نور مادون قرمز است، نوعی تشعشع الکترومغناطیسی که نمی‌توان با چشم دید، گرچه دیگر حیوانات می‌توانند. اما وقتی به ساطع شدن نور قابل مشاهده می‌رسیم، ممکن است فکر کنید که چنین چیزی غیرممکن است. مانند دیگر مواد در هستی، ما منعکس کننده نور هستیم، اما ساطع کننده آن نیستم، درسته؟ نه خیلی!

در سال ۲۰۰۹ دانشمندی از موسسه تکنولوژی توهوکو ژاپن به نام Masaki Kobayashi تصمیم به بررسی تابش نور توسط انسان کرد. برای این کار او ۵ نفر را استخدام کرد و از بدن برهنه آن‌ها هر ۲۰ دقیقه در طی ۳ ساعت عکاسی کرد. عکاسی با دوربین‌هایی به شدت حساس به نور. نتیجه تصاویر نشان داد که قسمت‌های خاصی از بدن فرد مانند گردن و سر دائما در حال ساطع کردن نور هستند. که در ساعت ۴ بعد از ظهر به حداکثر روشنایی می‌رسد.

احتمالا این یکی از اثرات ساعت زیستی بدن است، یعنی زمانی که انرژی بیشتری صرف می‌کنیم. دانشمندان باور دارند که تابش نور ما توسط مولکول‌های کوچکی به نام فلوروفور انجام می‌شود که ساطع کننده فوتون پس از تعامل با الکترون‌های آزاد شده توسط تنفس سلولی است.

اما اگر ما ساطع کننده نور هستیم پس چرا مثل یک لامپ نمی‌درخشیم؟ جواب ساده است: نور ساطع شده برای دیده شدن با چشم ضعیف است. چیزی در حد ۱۰۰۰ بار ضعیف‌تر از چیزی که چشم می‌تواند ببیند.

بنابراین نه تنها شما از غبار ستارگان ساخته شده‌اید بلکه مانند یک ستاره نیز می‌درخشید. خب، شاید نه خیلی زیاد!

۱- پاد ماده

ماده و پاد ماده دشمن هم هستند. هنگام برخورد با هم از بین می‌روند و از خود انرژی به جای می‌گذارند. اما علی‌رغم فرار بودن پاده ماده در هستی، همیشه مقدار کمی از آن را درون خود داریم.

برای درک این مورد، باید مجددا به سراغ پتاسیم ۴۰ برویم. همانطور که گفتیم پتاسیم ۴۰ ایزوتوپی رادیواکتیو است. چنین ایزوتوپی دچار فروپاشی شده و پس از، از دست دادن انرژی به عنصری دیگر تبدیل می‌شود.پتاسیم ۴۰ می‌تواند به کلسیم ۴۰ تبدیل شود. فروپاشی‌ای با نام منفی بتا.

در طی این فرایند، اتم پتاسیم ۴۰ ذراتی را از دست داده و چیزهای دیگری تولید می‌کند. تخمین زده می‌شود که ۵۰۰۰ اتم پتاسیم ۴۰ در هر ثانیه در بدن انسان دچار فروپاشی می‌شود. حدود ۸۹.۲۵ درصد این اتم‌ها تحت فروپاشی منفی بتا قرار می‌گیرند. بنابراین حداقل ۱۶ میلیون آنتی نوترینو در هر ساعت در بدن تولید می‌شود.

در همین حین پتاسیم ۴۰ می‌تواند به ایزوتوپ آرگون ۴۰ نیز تبدیل شود. این اتفاق با آزاد شدن یک پوزیترون رخ می‌دهد، یعنی نسخه پادماده الکترون. گرچه این اتفاق خیلی کم و در حد ۰.۰۰۱ درصد در هر مورد رخ می‌دهد. با این حال با در نظر گرفتن اتم‌های پتاسیم ۴۰ که در هر ثانیه دچار فروپاشی می‌شوند، بدن انسان هر ساعت ۱۸۰ پوزیترون تولید می‌کند.

این نتیجه تنها یک ایزوتوپ رادیواکتیو درون بدن است. اما عناصر دیگری که دچار فروپاشی می‌شوند نیز وجود دارد که ذرات خود را در هر لحظه تولید می‌کند. بنابراین شما یک رآکتور پادماده نیز هستید.