اوه! شما به درون یک استخر سوخت هسته‌ای مصرف شده سقوط کردید! با این شی. این شی چیست؟ افتادن در این استخر چه تاثیری بر سلامت شما دارد؟ آیا می‌توانید زنده از آن بیرون بیایید؟ در ادامه با ویوین و داستان سقوط در استخر سوخت هسته‌ای مصرف شده همراه باشید.
سوخت هسته‌ای مصرف‌شده (Spent nuclear fuel) به سوخت هسته‌ای غیرقابل مصرف در رآکتورهای هسته‌ای گفته می‌شود. این سوخت پس از استفاده در رآکتور هسته‌ای، گرمای واپاشی خود را از دست می‌دهد و باید جهت فرآوری مجدد یا انبارسازی از رآکتور خارج شود. این سوخت معمولاً به مدت طولانی باید در استخرهای ویژه نگهداری شود.
این استخر سوخت هسته‌ای مصرف شده است و شما تصادفا به درون آن سقوط کرده‌اید! اما دقیقا این چه چیزیست؟ این استخر بزرگ آب، برای خنک کردن میله‌های سوخت مصرف شده پس از بیرون آمدن از رآکتور هسته‌ای به کار می‌رود. در زمان انرژی رسانی به رآکتور هسته‌ای این میله‌های سوختی، بسیار بسیار داغ می‌شوند. در مورد ۲۸۰۰ درجه سانتی‌گراد صحبت می‌کنیم. پس از ۳ تا ۶ سال استفاده در یک رآکتور هسته‌ای میله‌ی سوختی دیگر کارآمد نیست. مشکل این است که هنوز مقدار زیادی تشعشعات زیان‌آور منتشر می‌کند و برای ۱۰ هزار سال آینده به همین منوال ادامه خواهد داد. اگر چه زباله است، اما هیچ سطل زباله‌ای در دنیا آن را قبول نمی‌کند. بنابراین چرا آب مکان مناسبی برای قرار دادن این‌ها درون آن است؟
نه تنها آب می‌تواند برای دهه‌ها میله‌های سوختی را خنک کند، بلکه بر روی تشعشعات آن نیز تاثیر گذار است. آب به عنوان یک حفاظ بیولوژیکی عمل می‌کند. هیدروژن جذب کننده تشعشعاتی‌ست که در اطراف آن قرار دارد، بنابراین می‌توانید بدون هیچ خطری در کنار یکی از این استخرها بایستید. اما اگر به درون آن بیفتید چی می‌شود؟ به محض اینکه به خودتان بیایید متوجه دمای استخر می‌شوید.
این وان آب آن چیزی نیست که حال شما را در یک روز گرم تابستانی به جا بیاورد. در عوض دمای آن حدود ۳۰ درجه سانتی‌گراد خواهد بود کمی خنک‌تر از وان معمولی‌تان، اما هنوز بسیار گرم. بیایید امیدوار باشیم که تصادفا جریان آب را هنگام سقوط قطع نکرده باشید اگر چنین کرده‌اید که قطعا دچار مشکل جدی خواهید شد. آب درون استخرهای سوخت هسته‌ای مصرف شده همواره در چرخه است تا در دمای کافی آن را خنک نگه دارد. به یاد داشته باشید که این میله‌های سوختی به شدت داغ هستند و اگر چرخه آب وجود نداشته باشد، داغ شده و در طول زمان بخار می‌شود و در نتیجه باعث جزغاله شدن شما می‌شود. اما چنین اتفاقی نیفتاده است، بنابراین اکنون که در حال شنا در استخر آب داغ هستید این تشعشعات مسموم‌کننده مهیب چه زمانی وارد عمل می‌شوند؟ یا چه زمانی سبزرنگ می‌شوید و قدرت‌های ماورایی کسب می‌کنید؟
این‌ها رخدادهایی‌ست که قرار است با افتادن شما به درون سوخت هسته‌ای اتفاق بیافتد. درسته؟ نه دقیقا! اگر چه بامزه به نظر میرسد اما چنین اتفاقی با افتادن به درون استخر سوخت هسته‌ای مصرف شده نمی‌افتد. آن هم به خاطر وجود آب است. نه فقط از کسانی که بیرون استخر هستند محافظت می‌کند از شما که درون استخر افتاده‌اید نیز محافظت می‌کند. تا زمانی که چندین متر به سمت پایین برای دست زدن به میله‌های سوختی شنا نکنید مشکلی وجود ندارد. در تئوری می‌توانید تا زمانی در این استخر شنا کنید که هیچ اثر منفی حس نکنید. گرچه این استخرها از چیزی به شدت خطرناک محافظت می‌کنند اما به شدت آرام و خسته کننده هستند. در واقع از استخرهای عمومی بسیار تمیزتر و امن‌تر هستند. هیچ میکروب یا بچه‌ای که در حال ادرار کردن در آب باشد را پیدا نخواهید کرد. شنا در این استخر شما را کمتر در معرض تشعشعات هر روزه‌ای که در زندگی تجربه می‌کنید قرار می‌دهد. ما با این تشعشعات در فرایندهای پزشکی مثل اکس-ری و سی‌تی اسکن مواجه هستیم، از سوخت‌های مشخصی مثل بنزین یا ذغال سنگ، حتی تلویزیون و دیگر وسایل الکترونیکی نیز ردی از تشعشعات از خود به جای می‌گذارند. شنا در این استخر خطرناک‌تر از خواندن همین مطلب نیست. اگر تفریح کردن در یک استخر سوخت هسته‌ای مصرف شده برای شما کسل کننده است نظرتان در مورد شنا کردن در یکی از ماه‌های زحل چیست؟ داستانی که در دیگر مطالب ویوین می‌توانید پیگیری کنید.
