آنچه می‌بینید نقاشی آبرنگ متحرک نیست. در واقع این سیاره مشتری است. این غول گازی در برخی موارد یک معما است. چه می‌شود اگر بخواهید برای کشف ناشناخته‌های آن خودتان روی این سیاره بپرید؟ یا بهتره بگیم به داخلش چون مشتری سطح ندارد و فقط جوی به ظاهر بی‌پایان است. آیا مستقیما به درون آن سقوط می‌کنید؟ چه چیزی خواهید دید؟ چه احساسی خواهید داشت؟ در ادامه با ویوین و داستان سقوط بر روی مشتری همراه باشید.
اگر با پوشیدن لباس استاندارد فضایی تلاش به پریدن به درون مشتری کنید، زندگی برای شما به سرعت تمام می‌شود. اول از همه، حتی موفق به رسیدن به سیاره نمی‌شوید. تقریبا ۳۰۰ هزار کیلومتر دورتر از مشتری تشعشعات به داخل لباس شما نفوذ کرده و خواهید مرد. اما بیایید داستان را کمی پیچیده‌تر کنیم ما به شما لباس مخصوصی می‌دهیم که می‌توانید از سقوط فعلا جان سالم به در ببرید. اینجاست که ماجرا جالب می‌شود. در ابتدا با سرعت ۱۸۰هزار کیلومتر در ساعت از بالای جو سقوط خواهید کرد. یعنی بسیار سریعتر از سقوط از بالای جو زمین و دلیل آن چیزی نیست جز جاذبه بسیار قوی‌تر مشتری نسبت به زمین. هنوز می‌توانید خورشید را ببینید اما انتظار گرم کردنتان را نداشته باشید.
در حدود ۲۵۰ کیلومتر پایین‌تر به ابرهای آمونیاک می‌رسید و دمای منفی ۱۵۰ درجه سانتی‌گراد را تجربه خواهید کرد. اکنون برای خاص‌ترین چرخش زندگی‌تان آماده شوید. ابرهای مشتری بادهایی با قدرت تا ۴۸۲ کیلومتر در ساعت ایجاد میکنند. در اینجا احساس می‌کنید که داخل گردباد بزرگ رنگی هستید. زیرا که مشتری دارای سریعترین چرخش بین سیارات منظومه خورشیدی است. یک روز بر روی این سیاره معادل ۹.۵ ساعت بر روی زمین است بیایید ۱۲۰ کیلومتر پایین‌تر برویم.
تبریک! این عمیق‌ترین اکتشافی‌ست که درون این گاز غول‌آسا رخ داده. در سال ۱۹۹۵، کاوشگر گالیله ناسا توانست تا این مقدار وارد مشتری شود، تا قبل از اینکه توسط فشار جو مشتری نابود شود. اما نگران نباشید، چنین چیزی برای شما رخ نمی‌دهد. شما لباس مخصوصی پوشیده‌اید. هر چی بیشتر وارد مشتری شوید، فضا تیره‌تر خواهد شد. تا اینکه همه جا کاملا سیاه شود. تنها منبع نور شما از رعد و برق‌هایی خواهد بود که در همه‌ی اطراف شما رخ می‌دهد. در این نقطه دما شروع به بالا رفتن می‌کند و حتی اگر فشار فیزیکی عظیمی که حس می‌کنید نبود احساس راحتی می‌کردید.
فشاری که تجربه خواهید کرد ۱۰۰۰ بار بیشتر از سطح زمین است. تنها را برای زنده ماندن این است که استحکام لباس فضایی شما باید مانند قوی‌ترین زیردریایی ساخته شده در عمیق‌ترین آب‌ها باشد. تا کنون ۱۲ ساعت است که در حال سقوط هستید و اگر بخواهیم صادق باشیم، شما کمی خسته شده‌اید. احتمالا میخواهید به کسی پیام دهید که به نجات شما بیاید. خب خبر بدی براتون داریم، از آنجایی که امواج رادیویی در این عمق در جو سیاره جذب می‌شوند، این کار بر روی مشتری امکان پذیر نیست. فقط باید به سقوط خود ادامه دهید.
دما و فشار همواره در حال افزایش است. با رسیدن به لایه‌های داخلی مشتری قسمت‌هایی وجود دارد که می‌توانید درون آن شنا کنید. ماده‌ای که نه کاملا مایع و نه گاز است و به سیال فوق بحرانی مشهور است.
سیال فوق بحرانی به هر ماده‌ای که بالاتر از فشار و دما ی آن در نقطه بحرانی باشد اطلاق می‌شود. جاییکه فازهای گاز و مایع از یکدیگر متمایز نیستند. این‌گونه از سیالات می‌توانند همچون گازها بینابین جامدات پراکنده شوند یا به مانند مایعات، مواد را در خود حل کنند. در نزدیکی نقطه بحرانی، هرگونه تغییر اندک در فشار یا دما باعث یک تغییر عظیم در چگالی می‌شود. سیالات فوق بحرانی بسیار مناسب جهت جایگزینی برای حلال‌های ارگانیگ در فرایندهای صنعتی و آزمایشگاهی هستند. از پرکاربردترین سیالات فوق بحرانی می‌توان به کربن دی‌اکسید و آب اشاره کرد که در کافئین زدایی و تولید قدرت (نیروگاه‌ها) استفاده می‌شوند.
با حرکت در میان این ماده عجیب، دما بالاتر رفته و در نهایت معادل دمای سطح خورشید می‌شود. اگر این گرما کافی نیست، باید گفت که فشاری را تجربه خواهید کرد که دو میلیون بار بیشتر از فشار بر روی زمین است. جایی که هیدروژن فلزی تشکیل شده و توسط آن احاطه خواهید شد. این ماده نسبتا ناشناخته می‌تواند مایع متراکمی باشد که فرار از آن امکان پذیر نخواهد بود. اگر برای فرار تلاش کنید، برای هزاران کیلومتر درون آن سقوط خواهید کرد تا اینکه به هسته‌ی احتمالا جامد مشتری برسید.
این پیش‌بینی برخی دانشمندان در این سطح از سیاره به دلیل فشار عظیم آن است. بدون در نظر گرفتن اینها اگر به هر طریقی جان سالم به در ببرید به خاطر این فشار جوی بر روی آن گیر خواهید افتاد. خیلی سفر خوشی نخواهد بود. شاید باید این سیاره زیبا را به شکل یک معما رها کنیم.
