کیهان، خیلی زیباست، نه؟ به معنای واقعی کلمه همه چیز را دربرگرفته، از چیزهای خیلی بزرگ گرفته تا خیلی کوچکها. حتما تعدادی عناصر کمتر خوشایند هم در آن وجود دارند، ولی درکل دانشمندان قبول دارند که وجود کیهان احتمالا چیز خوبیه. آنقدر خوب که یک شاخه از علوم برای مطالعه درموردش ساختند. که کیهانشناسی نامیده میشه. کیهانشناسان فضا را رصد میکنند و و داستان چگونگی تشکیل کیهان ما را میسازند: الان چه کار میکند، قصد دارد چه کارهایی بکند، و همه اینها ابتدا چطوری شروع شده. ادوین هابل اولین بار متوجه شد که کیهان درحال انبساط است گفت بهنظر میرسد کهکشانها دارند پرواز میکنند و همینطور ازهم دورتر و دورتر میشوند.
این نشان میدهد که همه چیز از یکجایی شروع شده با یک انفجار شگرف، از یک نقطه بینهایت پرحرارت و بسیار کوچک. این ایده در آن زمان خیلی خندهدار بود و بیگبنگ نامیده شد، اما همین طور که به اطلاعاتمان افزوده شد، این نظریه و اسمش درواقع همونطور موند. ما میدانیم که بعد از بیگبنگ، دمای کیهان پایین آمده تا ستارهها و کهکشانهایی که امروز میبینیم شکل بگیرند. کیهانشناسان ایدههای مختلفی درباره اینکه این پدیده چطور اتفاق افتاده دارند. ولی ما میتونیم درباره منشا کیهان در آزمایشگاه تحقیق کنیم، با شبیهسازی شرایط پرحرارت و فشردهای که در لحظات اولیه پیدایش کیهان وجود داشته. این کار را فیزیکدانهای ذرات بنیادی انجام میدهند.
در قرن گذشته، فیزیکدانهای ذرات بنیادی ماده و نیروها را در سطوح انرژی خیلی بالا و بالاتر مطالعه کردهاند. ابتدا با تابشهای کیهانی، و سپس با شتابدهندههای ذرات، ماشینهایی که برخورد ذرات زیراتمی را در انرژیهای بالا به وجود میآورند. هرچه انرژی شتابدهنده بالاتر باشه، به زمان عقبتری میتونند سر بزنند. امروزه، همه چیز عمدتا از اتمها ساخته شدهاند، ولی صدها ثانیه بعد از بیگبنگ، دما برای الکترونها خیلی بالا بود که بتونند به هسته اتم بپیوندند و اتمها را بسازند. به جای آن، کیهان فقط دریایی درهم پیچیده از مادههای زیراتمی بود. چند ثانیه بعد از بیگبنگ، هنوز خیلی داغ بود، به اندازه کافی داغ بود تا بتواند بر نیروهایی که معمولا پروتونها و نوترونها را در هسته اتم روی هم نگه میدارد، غلبه کند.
که معمولا پروتونها و نوترونها را در هسته اتم روی هم نگه میدارد، غلبه کند. بازهم عقبتر، چند میکروثانیه بعد از بیگبنگ، و پروتونها و نوترونها هنوز در آغاز پیدایش بودند تا از کوارکها ساخته شوند، این یکی از پایههای اساسی مدل استاندارد فیزیک ذرات بنیادی است. بازهم عقبتر، انرژی آنقدر زیاد بود که کوارکها هم نمیتونستند بهم بپیوندند. فیزیکدانها امیدوارند که با رسیدن به انرژیهای بالاتر از اینها، بتونند زمانهای عقبتر را هم ببینند زمانی که همه نیروها یکی بود، چیزی که میتونه درک منشا کیهان را خیلی سادهتر کنه. چیزی که میتونه درک منشا کیهان را خیلی سادهتر کنه.
برای این کار، آنها نه تنها باید برخورددهندههای بزرگتری بسازند، بلکه باید سخت کار کنند، برای گردآوری دانشمان از چیزهای بسیار بزرگ تا بسیاربسیار کوچک، و به اشتراک گذاشتن مفهوم شگفتآور منشا کیهان با یکدیگر و خوب، با شما. و باید این شکلی باشه! چون، به هرحال وقتی نوبت به کیهان میرسد، همه ما، در این جهان باهم هستیم.