اگر دستگاهی داشتید که می‌توانست زمان را برای هر چیزی جز شما متوقف کند زندگی شبیه آن چه انتظار داشتید نبود! زمان برای خوابیدن نداشتید، یا سرقت از بانک بدون اینکه کسی جلوی شما را بگیرد، یا در امتحان تقلب کنید! در عوض، نابینا ناشنوا و ناتوان در حرکت دادن عضلات خود خواهید بود! چرا همه چیز اشتباه شد؟ در ادامه با ویوین و داستان توقف زمان همراه باشید.
از فیزیک می‌دانیم که سرعت برابر با مصافت تقسیم بر زمان است و زمان برابر با مصافت تقسیم بر سرعت است. برای صفر کردن زمان باید به طور نامحدودی سریع سفر کنید و از آنجایی که نمی‌توانیم بر سرعت نور غلبه کنیم توقف زمان بدون شکستن قوانین فیزیک امکان پذیر نخواهد بود. اما بیایید از غیر محتمل‌ها رد شویم و تصور کنید که زمان می‌توانست به گونه‌ای متوقف شود. چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ هیچ!
انسان‌ها از حرکت می‌ایستادند، آب‌ها متوقف می‌شدند، هر مولکولی متوقف می‌شد، حتی شما متوجه توقف زمان نخواهید شد، چون یاخته‌های عصبی شما نیز حرکت نخواهند کرد. خسته کننده است! پس بیایید کمی تغییرات به سناریوی خود اضافه کنیم. چه می‌شد اگر کلید توقف را شما فشار می‌دادید؟ پایان خوشی برای شما نخواهد داشت. نه این بار توانایی توقف زمان با عوارض جانبی ناخوشایندی همراه است.
ابتدا اینکه چیزی نخواهید دید زیرا توقف زمان فوتون‌ها را متوقف می‌کند. ذراتی از نور که طبیعتا با سرعت نور حرکت می‌کنند. همچنین چیزی نخواهید شنید زیرا حرکت امواج صوتی در هوا به سمت پرده گوش متوقف خواهد شد. شما در بین مولکول‌های متوقف شده‌ای احاطه خواهید شد. حتی ناتوان در بلند کردن یک انگشت! اوضاع زمانی بدتر خواهد شد که متوجه شوید نمی‌توانید مولکول‌های اکسیژن را به درون ریه‌های خود بفرستید. نابینا، ناشنوا و دچار اختناق!
امیدوارانه می‌توانید قبل از اینکه از دنیا بروید زمان را ادامه دهید. برای کنار آمدن با این پایان بی معنی و سریع تغییرات دیگری اضافه می‌کنیم. این بار شما توسط یک حباب احاطه شده‌اید که درون آن زمان هنوز در جریان است. همچنین قادر خواهید بود تا بر فضای اطرافتان تاثیر بگذارید. اینگونه توانایی حرکت و تنفس خواهید داشت. اما هنوز هم نمی‌توانید چیزی خارج از این حباب بشنوید.
دیدن چطور؟ خب می‌توانید حرکت کنید و نور را از هر سمت و سویی دریافت کنید اما احتمالا مغزتان نمی‌تواند هیچ یک از آن اطلاعات را رمزگشایی کند. همه چیز از کار خواهد افتاد این هم خیلی جالب نیست. بنابراین چه می‌شود اگر به جای توقف زمان فقط آن را به طور واضحی کند کنید؟ خب، اگر نور را آهسته کنید به قلمرو مادون قرمز وارد می‌شود. در حالی که می‌تواند به چشمان شما برسد اما آشکار نخواهد بود. همین اتفاق برای امواج صوتی رخ می‌دهد. فرکانس امواج به پایین محدوده شنوایی انسان می‌رسد. توقف زمان آن چنان کاربردی نیست! شاید بازگشت به عقب در زمان گزینه‌ی بهتری باشد. نظر شما چیست؟
خوشبختانه نور با توقف زمان متوقف نمیشه. نور با سرعت ثابت c در حرکت هست مستقل ازین که زمان با چه سرعتی در گذر باشد.