چه می‌شد اگر می‌توانستیم آب تمامی اقیانوس‌ها را از طریق درگاهی اسرار آمیز در پایین گودال ماریانا بکشیم؟ چه مدتی طول می‌کشید؟ سال‌ها؟ قرن‌ها؟ هزاران سال؟ آیا حیات در زمین باقی می‌ماند؟ چه می‌شد اگر در یک شب اتفاق می‌افتاد؟ در ادامه با ویوین و داستان کشیدن آب اقیانوس‌ها همراه باشید.
هفتاد درصد سطح زمین اقیانوس است. این یعنی دقیقا چه مقدار مایع؟ اگر بخواهید بر مبنای اندازه استخرهای المپیک بسنجید به این تعداد نیاز دارید:
۵۳۵,۲۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰
حتی اگر درگاهی به اندازه یک زمین بسکتبال باز کنیم صدها هزار سال طول می‌کشید تا آب اقیانوس‌ها را بکشیم! اقیانوس‌ها بیش از یک میلیارد کیلومتر مکعب آب دارند. اما چه می‌شد اگر پمپی قدرتمند برای کشیدن این آب در یک دقیقه داشتیم؟ بعد از آن چه رخ می‌داد؟
قطعا شناگرها، ملوانان و مسافران کشتی‌ها و هر کسی که روی اقیانوس است تاثیر آن را سریعا حس خواهد کرد. در یک ثانیه، قایق‌سواران و شناگرهای آب‌های کم عمق به سطح برخورد می‌کردند و با شکستن چند استخوان مواجه می‌شوند. کشتی‌هایی که در اقیانوس‌های عمیق هستند خیلی خوش‌شانس نخواهند بود. یک کشتی در اندازه تایتانیک در ۳۰ ثانیه به کف اقیانوس برخورد خواهد کرد و به تکه‌های کوچک در هم شکسته خواهد شد. همین اتفاق برای هر کشتی بزرگی بر روی اقیانوس در همان دقیقه اول خواهد افتاد.
موجودات دریایی چطور؟ پاسخ را از قبل می‌دانید! عملا باران ماهی وجود خواهد داشت، زیرا که همه نهنگ‌ها دلفین‌ها و دیگر حیوانات آبزی در حال پرسه زدن در سطح هستند به کف اقیانوس سقوط خواهند کرد و برای آن‌هایی که نزدیک کف اقیانوس هستند خوش‌شانس خواهند بود که همراه با آب مکیده خواهند شد. اما مشکل در ادامه رخ می‌دهد. اقیانوس‌ها دارای دو نقش پشتیبان حیات هستند: ابتدا با جذب انرژی خورشید وظیفه تنظیم آب و هوای جهان را دارند آن‌ها آب‌های گرم گرمسیری را به شمال و جنوب منتقل می‌کنند و آب سرد را به سمت استوا گردش می‌دهند. بدین شکل جایی بر روی زمین نه زیاد سرد و نه زیاد گرم می‌شود: کنترل اقلیم جهان
دوم – اقیانوس‌ها چرخه آب را تامین می‌کنند. بخار آب ابر شده و به شکل باران به زمین برمیگردد. لحظه‌ای که اقیانوس‌ها از زمین محو شوند این سیاره به یک کویر عظیم تبدیل خواهد شد. چتر خود را دور بیاندازید چون دیگر بارانی نخواهد بارید.
صبر کنید دریاچه‌ها و رودخانه چطور؟ نمی‌توانیم با آن‌ها کنار بیاییم؟ خب بدون اقیانوس‌ها، دنیا ۹۷ درصد آب خود را از دست می‌دهد مقدار کم آب باقی‌مانده برای حفظ چرخه آب کافی نیست. حوضچه‌های آب آشامیدنی به سرعت بخار خواهد شد. در چند روز، انسان‌ها و حیوانات از کم آبی خواهند مرد. گیاهان چند هفته‌ای برای فروریختن در هوای خشک زمان خواهند داشت. در طی چند ماه، جنگل‌ها دچار انقراض بزرگی می‌شوند و همه‌ی این گیاهان خشک و مرده در نهایت شعله‌ور خواهند شد. در طی چند سال، اکثر جنگل‌ها سوخته خواهند بود! با این آتش‌های عظیم در سرتاسر سیاره جو زمین کمتر و کمتر اکسیژن خواهد داشت. اگر هنوز انسانی باقی مانده باشد هوای غیرقابل تحمل و دمای سوزان ما را برای همیشه از زمین محو خواهد کرد و در نهایت زمین نیز مانند سیاره زهره (ناهید) خواهد شد: پخته شده!
